Column – Je kunt je natuurlijk afvragen wat een 5-jarig jongetje uit Olburgen op een donderdagmiddag in de Van Limburg Stirumstraat in Dieren te zoeken heeft. Het gaat ons natuurlijk niets aan, maar het maakt wel nieuwsgierig.
We zullen het waarschijnlijk nooit weten. Dankzij de pers weten we inmiddels wel dat het knaapje naar het ziekenhuis moest worden afgevoerd. We zijn natuurlijk ook wel erg benieuwd naar de naam van zijn favouriete knuffel en de lievelingskleur van het knaapje. Wat is het geboorteland van zijn moeder en vader, in welke god gelooft hij en hoeveel zakgeld krijgt hij? Helaas blijft veel relevante informatie betreffende deze kleuter achterwege.
Misschien nog wel interessanter is de vraag waarom een 29-jarige automobilist uit Dieren op donderdagmiddag door dezelfde straat reed zonder iets te hebben gedronken. Weet deze persoon dan niet dat we elke dag zeker twee liter vocht tot ons moeten nemen om te voorkomen dat we geplaagd worden door allerlei lichamelijke ongemakken? Voedingsdeskundigen laten hier geen enkele twijfel over bestaan.
Laten we hopen dat hij wel keurig zijn gordeltje om had tijdens het rijden, omdat een noodstop ook bij lage snelheden verstrekkende gevolgen kan hebben. Heel veel automobilisten zijn zich erg goed bewust van het feit dat zij ervaren bestuurders zijn en dat zij derhalve geen brokken zullen maken. Zij dragen dus geen autogordel en zeker op plaatsen waar het een 30-kilometerzone betreft weet de geroutineerde rijder dat een snelheidslimiet niet op hem van toepassing is.
Ik gebruik hier met opzet enkel de mannelijke vorm van het bezittelijk voornaamwoord, omdat de toevoeging van “haar” mede zou impliceren dat vrouwen ervaren bestuurders zijn, hetgeen natuurlijk niet in alle gevallen zo is.
Niet deze bestuurders vormen een gevaar op de weg, maar natuurlijk wel al die bejaarde rollatorvandalen en jongeren die zich Whatsappend tussen het andere verkeer doorslingeren. Om nog maar te zwijgen van al die lieden die in de veronderstelling zijn dat de gemeente Rheden voor een groot deel wordt bevolkt door helderzienden.
Ik daag rheden.nieuws.nl uit om dit eens te gaan onderzoeken. Ik kom tot deze conclusie op grond van het feit dat nog slechts in zeer uitzonderlijke gevallen door een verkeersdeelnemer kenbaar wordt gemaakt dat men voornemens is van rijrichting te veranderen. Een uitgestoken arm kan natuurlijk echt niet meer en iedereen zal toch moeten begrijpen dat er tijdens het multitasken achter het stuur geen tijd is om ook nog eens voor knipperlicht te gaan spelen. Bovendien snapt iedereen achteraf toch wel in welke richting men wilde gaan? Waarom zouden we met zijn allen zo moeilijk doen als het met veel minder moeite ook “lekker makkelijk” kan.
We leven gelukkig in een vrij land en dit maakt het mogelijk dat we zelf bepalen of het al dan niet noodzakelijk is de nodige veiligheidsmaatregelen in acht te nemen.
Het gegeven dat verkeershandhavers met opsporingsbevoegdheid wegens allerlei omstandigheden niet meer toekomen aan handhaving is hierbij zeker van belang.
Helaas zit een “gewoon” ongeluk in een klein hoekje. In de Regiobode lezen we nog dat het aangereden kindje is weggebracht met een tot op heden onbekende aandoening. Laten we hopen dat de medisch specialisten in het ziekenhuis de mogelijkheid hebben om ongewenste spaties te verwijderen, anders blijft zo’n arme stumper zijn leven lang zitten met een “onderbeen breuk”.
Laat ik deze gedachtespinsels besluiten met de opmerking dat ik op zich niets heb in te brengen tegen het verschijnsel verkeer als zodanig. Mensen die de euvele moed hebben zich ondanks alles toch in deze levensgevaarlijke jungle te wagen, zouden zich wel wat vaker bewust moeten zijn van de omstandigheid dat zij niet de enigen zijn die zich aan dit adrenaline-opwekkend avontuur wagen.
Wel zou ik u nog willen uitnodigen eens na te denken over de volgende stelling: “Het feit dat veel mensen zeer hoge boetes riskeren zegt meer over de pakkans, dan dat het een indicatie zou zijn van verbeterde economische omstandigheden”.
