In de verte hoor ik het Wilhelmus klinken. Het lied waarvan ik nog steeds maar enkele coupletten ken. Er zijn ook maar weinig momenten waarop je het hoort en kunt zingen.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het eigenlijk alleen uit volle borst meezing als het Nederlands elftal moet spelen. Ik ben niet zo koningsgezind. Ik heb er vrij weinig mee, maar toch doet een dag als vandaag wel iets met je.
En daarom staat ook hier de televisie aan. Niet omdat ik benieuwd ben naar het praatje van de burgermeester en ook niet omdat ik wil horen hoe enthousiast de Koninklijke familie over Zwolle is. Ik wil zien wat Maxima draagt, hoe hoog de hakken van de prinsessen dit keer zijn en hoe de prinsesjes zich gedragen. Volgens mij ben ik hierin niet de enige, maar kijkt Nederland massaal om deze reden.
Dagenlang hebben we ons kunnen voorbereiden op een regenachtige en koude dag. Ik denk dat de meeste mensen daarom wel een back-up plan hebben. ‘Wat gaan we doen als het even droog is, en wat is het alternatief als het met bakken uit de lucht komt?’
Ik wens iedereen een hele fijne Koningsdag. En ik wens mijn collega’s succes bij het verzamelen van leuke verhalen en het nemen van goede foto’s. Laten we er met z’n allen iets van maken, zodat we aan het eind van de dag kunnen zeggen; ondanks de kou en de regen, is deze dag met vlag en wimpel geslaagd.
