COLUMN – Wolrinka Steetzel uit Dieren schrijft Blogs over situaties uit haar leven, dit keer: Shoppen
Waarschijnlijk ben ik één van de weinige vrouwen die een bloedhekel heeft aan winkelen. Daarmee bedoel ik zowel boodschappen doen als doelloos in een stad lopen, op zoek naar kleding.
Dat laatste komt waarschijnlijk omdat ik mijn pubertijd getraumatiseerd ben geraakt door uren in de M&S mode en Miss Etam te hangen. Dit deed ik overigens niet vrijwillig.
De M&S mode, nou ja “mode” en de Miss Etam zijn niet echt winkels waar je als puber wilt zijn. Ten eerste past die oversizede troep je niet en ten tweede is het foeilelijk wat er hangt, althans voor een puber. Misschien zijn de collecties inmiddels aangepast. Twintig jaar geleden waren het typische winkels voor dames op leeftijd.
Vandaag dacht ik, goh laat ik eens wat nieuws gaan aanschaffen. Het merendeel aan kleding die ik bezit is minstens 20 jaar oud, tijd voor wat nieuws. Ook wilde ik mijn “oude” look eens gaan doorbreken. Ik ga naar mijn werk altijd gekleed in een vijf pocket broek. Ik heb geen idee waarom dat zo heet, de broek heeft maar vier zakken. Maar dit terzijde. Bij de broek draag ik een shirt en een jasje, in een dolle bui aangevuld met een sjaaltje.
Het aanschaffen van mijn nieuwe kleding wilde ik uiteraard online doen. Naar de stad, nee dank je.
Ik was opzoek naar een jurkje. Nou, nou, dat valt niet mee zeg. Het merendeel van de jurkjes is dusdanig kort dat het net over je onderbroek heen komt. Dat is toch niet praktisch, één keer bukken en iedereen kan op plaatsen kijken waarvan ik het onwenselijk vind dat er gekeken wordt. De tweede frustratie: de 5% die aan mijn maatstaven voldeed en leuk was, bleek niet beschikbaar of uitverkocht in mijn maat.
Weer twee uur verspild, geen jurkje. Maandag gewoon weer in m’n “oude” vertrouwde kloffie naar het werk. Toch maar het beste!!
