Als een toerist in eigen land doet Vera verslag van haar wandelervaringen, in haar wandelblog neemt ze de lezer mee. Vera vindt zoals valt te verwachten, wandelen erg leuk en combineert dit graag met fotograferen en museumbezoeken.
Vera bezocht gemeente Rheden in september 2016. Op dit moment kleurt de Posbank hoe langer hoe meer paars, mogelijk kan haar verslag u inspireren om ook deze wandeling te maken of bepaalde locaties bezoeken.
Vera wandelt:
In deze wandeling loopt ze een NS wandeling, een Toproute van station naar station met als startpunt station Dieren en eindpunt station Velp, deze wandeling is 14 kilometer lang. Heeft u nog meer interesse in de wandelingen die Vera verslaat? Kijk dan verder op: https://verawandelt.wordpress.com
In het Spoormagazine van de NS stond een artikel “Toproutes van station naar station” over NS wandelingen en de populariteit van de routes. De Utrechtse heuvelrug en de Veluwezoom staan al jaren in de top vijf van de meest gedownloade routes.
Tijdens onze vakantie in Dieren konden we niet achterblijven en gingen we vanaf station Dieren op pad met de route van de Veluwezoom.
Hof te Dieren
Voordat we deze toproute startten, maakten we eerst nog een parkwandeling door het Hof te Dieren. Het park dat onderdeel uitmaakt van het landgoed Hof te Dieren is normaliter voor bezoekers gesloten. In verband met Open Monumentendag was het park eenmaal opengesteld.
Ooit was de grote wandeltuin in bezit van de Oranjes. Nu behoort het toe aan de Stichting Twickel. In het hof is nog de plek te zien waar het landhuis heeft gestaan. In de Tweede Wereldoorlog is dit huis verwoest en in 1965 volledig gesloopt. De stichting is voornemens een nieuw huis op deze plek te bouwen.
Het motregende toen we het landgoed betraden. Enkele wandelaars waren ook op het idee gekomen om het hof te bezichtigen. Bij de ingang kregen we een plattegrond en een beschrijving. Markante plekken in het park waren met bordjes met cijfers aangegeven.
We zigzagden door de tuin die door landschapsarchitect J.D. Zocher jr. was aangelegd. We volgden de aanwijzigen en liepen langs de Koningsmuur, de IJskelder en een monument welke herinnert aan één van de drie in het park gefusilleerde verzetsstrijders uit de Tweede Wereldoorlog. Het park biedt onderdak aan veel flora en fauna. Er is een dassenburcht waar ze in de heuvel kunnen wonen, zonder dat ze natte voeten krijgen.
Ondanks de ongebruikelijke temperaturen in de maand september vielen de bladeren van de hoge beukenbomen volop. Dit leende zich mooi voor een bladerfoto.
Veluwezoom
Het eerste deel van de route was bij ons bekend door de Groene Wissel, pannenkoekroute Carolinahoeve. We passeerden de 14-sprong waar de Carolinaberg het middelpunt vormde. We volgenden de wit rode markering en bereikten de Veluwezoom. Bij het pannenkoekenhuis Carolinahoeve pauzeerden we even en dronken we een kop koffie met iets lekkers. Het terras zat propvol met fietsers en wandelaars. Achter de hoeve graasden Schotse Hooglanders met hun kleintjes.
Na de koffiestop wandelden we een kaarsrecht bospad. Bij de Carolinahoeve was het nog druk met lopers en Japanners met camera’s. Na 500 meter liepen we zoals gewoonlijk weer alleen. Het rechte pad met hoge beuken aan weerszijden steeg en daalde. De loofbomen werden ingeruild voor naaldbomen. Langzaam veranderde het landschap. De hoge bomen werden lager en de bospaden werden zandpaden. Ook liepen vele voetgangers ons tegemoet. Later wisten we waarom. We kwamen bij de parkeerplaats van het paviljoen Posbank waar auto’s drie rijen dik waren geparkeerd. Bij het uitzichtpunt stond het vol met kinderen en volwassenen.
Posbank en paarse hei
We verlieten al snel de drukte. De zon was doorgebroken en de heide stond nog voor een groot deel in bloei. Een paarse gloed lag over het gebied. In de verte zagen we een kudde schapen. Onze schoenen zakten weg in het mulle zand. We passeerden een stel fotografen die op hun buik lagen om een mestkever op de kiek te zetten. Met een klim kwamen we boven bij een uitkijkpunt waar we een prachtig uitzicht hadden op de paarse dwergstruiken.
Landgoed Beekhuizen
De NS wandeling kon worden ingekort tot 11 kilometer door bij de Posbank af te slaan naar station Rheden. We liepen door naar station Velp. Het laatste deel van de route ging langs de parkbeek van landgoed Beekhuizen. Door zijn aangelegde bruggetjes en waterpartijen deed dit landschap sprookjesachtig aan. We volgden de sprengenbeek tot aan een grote vijver waar we al snel bij ons eindstation Velp aankwamen.
Schweer bey der Beckehof
Tijdens een avondwandeling in Dieren kwamen we bij toeval nog een juweeltje tegen. Midden in het dorp lag een charmant complex verscholen. Het hof, want vanwege de grootte kon ik het geen hofje meer noemen, is in 1912 gebouwd in opdracht van de Nederduitsch Hervormde Gemeente Amsterdam. De drie Amsterdamse kruizen prijkten nog op het toegangshek. Helaas waren we te laat voor een rondleiding in dit hof. Met Open Monumentendag was één van de 35 woningen te bezichtigen en kon je een kijkje nemen in de kapel en de bestuurskamer.
(Bron: https://verawandelt.wordpress.com/2016/09/14/veluwezoom-wandelen-tussen-de-paarse-heide/)
