COLUMN – Vorige keer schreef ik over mijn problemen met maat houden als het om alcohol gaat. En hoe ik mijn lesje inmiddels geleerd zou moeten hebben, gezien alcohol een doorslaggevende factor was die mij, in 2013, in de gevangenis deed belanden.
Natuurlijk speelden er veel meer factoren mee. Factoren die er, die bewuste nacht, voor zorgden dat het zo uit de hand liep. Mijn diepe depressie, was er uiteraard één van. Maar ik ben wel vaker depressief geweest en lastig gevallen op straat, ook met teveel alcohol op. Toch is nog nooit gebeurd wat er die nacht gebeurde, dat mijn ‘fight or flight’ reactie niet vluchten, maar verdediging was. Iets dat zonder de alcohol van die avond nooit zo was gelopen. Waarbij ik niet de alcohol de schuld wil geven van mijn eigen gedrag, laat dat duidelijk zijn.
De volgende ochtend werd ik wakker in een politiecel, met een enorme kater. Ik heb nooit echt zware katers, meestal ben ik gewoon brak: moe en lusteloos. Maar die ochtend was anders, mijn hoofd deed pijn, net als mijn hele lichaam. Langzaam begon ik me de nacht ervoor te herinneren, iets dat iedereen die wel eens teveel drinkt heeft meegemaakt. Je herinnert je flitsen van stomme dingen die je hebt gezegd, of hoe je misschien van je barkruk of fiets bent gevallen, en je schaamt je kapot als je eraan terug denkt.
Stelt u zich voor hoe het is om wakker te worden in een kale cel op het politiebureau, terwijl je je langzaam begint te herinneren dat het de nacht ervoor verschrikkelijk uit de hand is gelopen en je wellicht enorm diep in de problemen zit. Laat me u verzekeren, dat is een ware nachtmerrie, de ergste kater die je je kan voorstellen.
De maanden daarna, in de gevangenis, heb ik veel over de toekomst nagedacht en me voorgenomen nooit meer te drinken, want kijk waar het me had gebracht. En ik denk dat ik dit ook had kunnen volhouden als mijn detentie korter was geweest. Dan was ik genoeg geschrokken om dit voornemen vast te houden. Maar hoe het nu ging was dat mijn detentie redelijk lang door ging, een tijd waarin ik aan het overleven was.
Gevolgd door een alcoholverbod van drie jaar, met regelmatig een urinecontrole. Ik had in die eerste anderhalf jaar daarvan ook geen enkele behoefte aan alcohol, ik was te druk bezig met mijn leven weer op de rit krijgen. Maar na enige tijd kreeg ik het gevoel dat ik genoeg gestraft was, met de detentie, alle gevolgen erna en daarbovenop het schuldgevoel dat ik zelf had.
Ik wilde weer van het leven gaan genieten. En daar hielp alcohol bij. In overleg met de reclassering ben ik voorzichtig weer begonnen, op veilige plekken zonder teveel drukte, omdat ik bang was flashbacks te krijgen naar die verschrikkelijke nacht in 2013. Dit ging echter goed en langzaam aan begon ik weer meer te drinken. Het was alleen niet meer zorgeloos zuipen zoals vroeger, en elke keer als het weer een avond was waarop ik echt te veel dronk ging er de volgende dag door mijn hoofd dat ik dom bezig was en dat er weer van alles had kunnen gebeuren.
Ik ben nooit bang geweest dat ik weer dezelfde fout zou maken als toen, die les heb ik wel geleerd, maar ik had volledig nieuwe fouten kunnen maken op die avonden dat ik weer zo dronken werd dat ik de volgende dag niet meer wist wat ik allemaal had gezegd of gedaan.
En dat is precies wat de gevolgen van drinken, te veel drinken, tegenwoordig niet meer leuk maakt. Ik ben me teveel bewust van wat er allemaal fout zou kunnen gaan, want het is me al een keer overkomen, en dat het toen zo zou lopen had ook niemand ooit verwacht. Gelukkig kwamen deze avonden maar een paar keer per jaar voor, maar toch is dat al een paar keer teveel.
Toch blijft het moeilijk om niet te drinken, om ‘nee’ te zeggen als het gezellig is. Moeilijk voor mij, maar ook moeilijk omdat het al snel ongezellig wordt gevonden als je niet mee doet. Dus het blijft een strijd, en ik hoop dat ik het dit jaar vol ga houden, zonder alcohol. En dat ik in de toekomst eindelijk eens een beetje verantwoordelijk met alcohol om kan gaan en met mate kan drinken. Maar tot het zo ver is moet ik streng voor mezelf zijn en helemaal niet drinken. Tot nu toe gaat het goed. Ik ben gemotiveerd om er iets van te maken dit jaar en gebruik mijn tijd nu nuttig en lig niet meer brak op de bank. Dus mocht u me ergens tegen komen biedt me alstublieft geen drankje aan.
https://rheden.nieuws.nl/column/
Het nieuws van rheden.nieuws.nl gemakkelijk volgen? Like dan ook onze Facebookpagina, volg ons op Twitter of LinkedIn en Instagram of krijg gratis onze dagelijkse of wekelijkse nieuwsbrief.
