COLUMN – Een aantal weken geleden hoorde ik op het journaal dat het aantal mensen met de eetstoornis boulimia nervosa sterk is afgenomen. Onderzoekers denken dat het komt omdat de mensen om ons heen wat voller zijn geworden.
Hierdoor lijkt de druk om eten te compenseren met braken en/of laxeermiddelen te zijn verminderd.
Hartstikke goed nieuws, dacht ik meteen. Het zou zo fijn zijn als men zich wat minder druk maakt om hun uiterlijk (en gewicht). En zich meer focust op hoe je lekker in je vel kunt zitten. Maar ik juichte te vroeg, want andere onderzoeken vertellen ons wat anders.
De afgelopen weken heb ik naar de afleveringen gekeken van het tweede seizoen van het televisieprogramma ‘Sophie in de kreukels’. In dit programma zien we de persoonlijke zoektocht van Sophie Hillbrand. Vorig jaar stond het seizoen in het teken van de vrouwen, dit jaar waren de mannen aan de beurt.
Het wordt steeds duidelijker dat de man zich tegenwoordig ook veel meer bezighoudt met zijn uiterlijk. Sterker nog; het percentage mannen die onder behandeling staat van een plastisch- of cosmetisch arts is in de afgelopen jaren enorm toegenomen.
Al jaren kijk ik met verbazing naar mensen die zich zo makkelijk laten vol spuiten met van alles. En worden ze er mooier op? In mijn ogen zeker niet allemaal.
Het lijkt mij heel vreemd om tijdens een gesprek geen verbazing of woede van het voorhoofd van het strak gespoten koppie van mijn gesprekspartner af te kunnen lezen. Een frons, lachrimpeltjes, ik vind het juist karakteristiek.
Overigens moet ik hier wel bij vertellen dat ik hier over twintig jaar wellicht heel anders over denk als ik zie dat de ruimte tussen mijn eigen rimpels inmiddels wit is, omdat het niet meer in de zon komt.
Maar ik vind het zo jammer dat we met z’n allen zo onzeker zijn over hoe we er uit zien. Ik heb het zelf ook hoor. In mijn spiegelbeeld zie ik ook dingen die ik liever niet of juist wel zou willen zien.
Een paar kilo’s er af of een ooglid correctie omdat je er minder vermoeidheid uit ziet, dat snap ik allemaal nog wel, maar ik vind het zo heftig als men hier in doorslaat.
Trendwatcher Richard van Hooijdonk voorziet dat dit alleen nog maar erger wordt. Zowel mannen als vrouwen zullen nog meer streven naar perfectie. Hij verwacht dat een ‘sixpack laten implanteren’ een hele rage gaat worden. Schokkend, toch?
Sophie komt in haar programma tot de ontdekking dat wanneer je iets aan je lichaam hebt laten doen, je onzekerheid niet afneemt maar zich ‘verplaatst’. Is iets (in jou ogen) dan eindelijk verbeterd, dan ligt de focus op iets anders wat dan ineens weer opvalt.
Zo blijf je aan de gang en beland je in een vicieuze cirkel. En er is een markt die daar maar al te graag op in speelt.
We vergelijken onszelf al zoveel met anderen. Waar gaat het heen als de lat nog hoger wordt gelegd? Waarom proberen we met z’n allen niet te kijken hoe we een negatief zelfbeeld (beter) kunnen aanpakken? Waarom hameren we er niet op dat echte schoonheid van binnen zit en dat het belangrijk is dat je moet accepteren wie je bent en hoe je er uitziet?
Nu zijn mensen nog uniek te noemen, maar als straks iedereen dezelfde cup maat en een zelfde strak getrokken koppie heeft, dan is dat wel anders.
Je zelfbeeld zou belangrijker moeten zijn dan je spiegelbeeld. Dat zou de wereld, in mijn ogen, écht mooier maken.
