COLUMN – Zaterdag werd beheerst door de slechte weersomstandigheden: sneeuw en ijzel. Dat gold niet alleen voor hen die vrijwillig het risico namen door vanuit de Alpen terug te reizen van hun wintersport, maar voor iedereen. Het wintergevoel werd nog eens versterkt door de schaatskampioenschappen die dagenlang een groot deel van de TV- en radiotijd in beslag namen. Niet zo vreemd dat uw columnist aan Eiswein moest denken.
Eiswein wordt gemaakt van druiven die nachtvorst hebben gehad. Hierdoor komt de edele rotting op gang (de Franse term pourriture noble klinkt een stuk aantrekkelijker). Door beschimmeling wordt de schil van de druiven aangetast en verliest de druif vocht. Daardoor neemt het (relatieve) suikergehalte toe.
Zowel de smaak als de geur van het druivensap wordt sterker. De wijn die hiervan gemaakt wordt, is heel geschikt als dessertwijn. Als alleen de beschimmelde druiven er met de hand tussenuit geplukt worden, heet het in Duitsland rockenbeerenauslese en in Frankrijk Sélection de grains nobles. Vendange Tardive is de Franse tegenhanger van de Eiswein.
Door het risico op mislukte oogst zo laat in het jaar, het niet beschimmelen, de geringe sap opbrengst en het vele handwerk is Eiswein wel behoorlijk prijzig: tientallen euro’s voor een half flesje. De wijn kan wel lang bewaard worden maar als de kurk er eenmaal af is dan is direct opmaken het best en dat is geen straf.
Bij dessertwijn hoort natuurlijk een passend dessert: rood fruit, vanille-ijs en sinaasappelsabayon.
