VELP – Maandagavond 6 januari heeft traditiegetrouw de jaarlijkse gemeentelijke nieuwjaarsreceptie weer plaats gevonden. Dit jaar in het restaurant van Ziekenhuis Velp aan de President Kennedylaan 100 in Velp.
De gemeente houdt de nieuwjaarsreceptie elk jaar in een ander dorp met een ander thema. Dit jaar is het dorp Velp en het thema “Samen Leven! in de gemeente Rheden”. De bijeenkomst werd druk bezocht.
De receptie bestond uit inloop om 19.30 uur en het begin van de receptie om 20.00 uur met het officiële gedeelte met de nieuwjaarstoespraken van burgemeester Carol van Eert en
wethouder Gea Hofstede met medewerking van Velpse verenigingen. Om 20.30 uur was het tijd voor de voortzetting van de receptie, deze eindigde om 21.30 uur.
Inwoners die in alle straten op huisnummer 20 wonen, ontvingen dit jaar een speciale uitnodiging. Maar iedereen was van harte welkom.
Klik op de bovenste foto voor meer foto’s van Thijo van Beek van Theothorne TV.
(Tekst gaat verder onder de foto)
Onderstaand de toespraken van de burgemeester Carol van Eert en wethouder Gea Hofstede.
Nieuwjaarstoespraak burgemeester Carol van Eert.
Beste mensen, van harte welkom op deze nieuwjaarsreceptie.
Ons college heeft bij aanvang van haar bestuurlijke periode besloten de vier daarbinnen vallende nieuwjaarsrecepties telkens in een andere kern te houden én daarbij voor een bijzondere locatie te kiezen. We zijn blij dat de Raad van Bestuur van Ziekenhuis Rijnstate dit jaar hier in Velp onze gastheer wil zijn. Een speciaal welkom aan alle inwoners van de gemeente die op een huisnummer 20 wonen. Bij aanvang van het jaar 20-20 vonden we dat wel gepast. Fijn dat u er allemaal bent.
De wereld om ons heen lijkt op dit moment wat in verwarring. Veel mensen voelen zich achtergesteld, aangevallen of niet gehoord. Een menselijke eigenschap is dat we dan geneigd zijn harder te gaan roepen of zelfs gaan schreeuwen als we denken dat de ander ons niet hoort. Een andere eigenschap is dat we liever even de andere kant op kijken of de aandacht proberen af te leiden, als we een probleem niet direct kunnen oplossen.
Tel daarbij op dat er aan de ene kant veel geld te verdelen lijkt te zijn in Den Haag, terwijl er
aan de andere kant verschillende beroepsgroepen, maar ook de gemeenten, schreeuwen om meer aandacht en middelen om hun taken goed te kunnen uitoefenen.
Of dat een rechter uitspraak doet over dat we onze natuur te zwaar belasten en partijen om het hardst roepen dat het niet aan hen ligt en een ander naar voren schuiven als boosdoener. Het gevolg van al die opwinding is, dat we elkaar overschreeuwen en niemand meer naar een ander luistert. Dat er stellingen, meningen en opvattingen ontstaan van de ene partij over de andere, die bij elk nieuw incident verharden en waarbij geen enkele nuance meer aan de orde komt.
Nog problematischer wordt het wanneer er binnen dezelfde groepen verschillende opvattingen blijken te bestaan over hun strijdplan en de gewenste oplossingen. Dan is het voor niemand meer duidelijk wie nu precies waar voor staat en wie nu precies welke achterban en welk standpunt vertegenwoordigt. Dat zorgt voor verwarring en de vraag is hoe we ons daartoe nu gaan verhouden.
Lange tijd kenden we in ons land een beperkt aantal politieke stromingen. Liberalen, socialisten en christelijke partijen bonden sinds het tweede deel van de negentiende eeuw de mensen in ons land aan hun zuil.
Sinds eind twintigste, begin eenentwintigste eeuw, is er een eind gekomen aan die verzuiling en is het aantal politieke partijen enorm gegroeid. Kiezers zijn geen lid meer van hun traditionele partij, kiezers stemmen niet meer traditioneel op dezelfde partij en het mandaat van de kiezers voor een partij is veelal tijdens de zittingsperiode van het parlement of de raad al meermalen verlopen. Net zo goed als de loyaliteit aan de merken in de winkel, is de trouw van de kiezer aan zijn volksvertegenwoordigende persoon of partij sterk afgenomen. Het persoonlijk belang van ieder individu staat meer en meer voorop. Vergezeld door een steeds nog toenemend welvaartsniveau – let wel een gemiddeld welvaartsniveau – betekent dit dat de aandacht voor het algemeen belang binnen onze samenleving steeds meer wordt ingehaald door de optelsom van individuele belangen en wensen van onze inwoners.
Daar waar de overheid nu juist staat voor het algemeen of collectief belang, wordt meer en meer duidelijk hoe moeilijk het voor de politiek is in die veranderende samenleving hun rol te zoeken, die rol in te nemen en van daaruit leiderschap te tonen.
In een samenleving waarin de belangen tussen groepen sterker uiteen lijken te lopen, wordt het voor de politiek ingewikkelder daarop een helder antwoord te hebben. Daar komt bij dat we in steeds kortere statements kenbaar maken waar we voor staan en waarom we vinden dat er iets moet veranderen. De nuancering, de samenhang, het grotere geheel verdwijnt naar de achtergrond. Het moet hier en nu gebeuren, we accepteren weinig tegenspraak en gunnen een ander weinig podium terwijl we ons eigen podium telkens wat groter maken.
In de verhouding rechten en plichten vindt een verschuiving plaats. Steeds vaker hoor ik mensen opkomen voor hun rechten. En wat we ook horen is dat de overheid op vele terreinen haar verantwoordelijkheid moet nemen. Op die momenten lijkt het wel alsof de overheid iets anders is dan de optelsom van alle inwoners van ons land of onze gemeente. Alsof de overheid een eigenstandig orgaan is of zelfs als een eigen bedrijf wordt gezien.
Beste mensen die overheid, dat zijn we zelf. Onze representatieve democratie, ontleent haar bestaansrecht aan het feit dat een vertegenwoordiging van ons allemaal, periodiek aangewezen bij de verkiezingen, dié zaken regelt die voor het collectief van onze samenleving van belang zijn om samen te organiseren. Het is af en toe verstandig om eens even wat afstand te nemen van de hijgerigheid in onze dagelijkse samenleving en alles even in perspectief te plaatsen. En wat mij betreft is de start van een nieuw jaar daarvoor een goede gelegenheid.
Dames en heren, tot zover het zware deel van mijn toespraak. Maar ik reken het tot mijn taak u zo af en toe eens mee te nemen in mijn blik op de wereld.
Terugkijkend op de maatschappelijke ontwikkelingen in ons land, dringt zich uiteraard de vergelijking op met onze lokale situatie in deze prachtige gemeente en in onze buurten, dorpen en wijken. Natuurlijk zijn die maatschappelijke ontwikkelingen ook hier gangbaar en herkenbaar. Maar uiteindelijk gaat het erom hoe we hier in Rheden onze samenleving met z’n allen invullen en hoe we gezamenlijk de leefbaarheid daarvan vorm en inhoud geven.
Als voorzitter van onze gemeenteraad stel ik vast dat wij nog een overzichtelijk aantal partijen in ons gemeentebestuur hebben. En onze raadsleden gaan respectvol en constructief met elkaar om. Er is zeker ruimte voor debat, maar er wordt ook naar elkaar geluisterd. Natuurlijk heeft ook onze raad het niet gemakkelijk gehad in het laatste deel van 2019, toen ze besluiten moesten nemen over een aanzienlijke bezuiniging binnen onze begroting. Kort gezegd zijn onze uitgaven in het sociaal domein fors hoger dan de gelden die we daarvoor ontvangen van de rijksoverheid. Zo’n vijf jaar geleden kregen de gemeenten er nieuwe taken bij die daarvoor door rijk en provincie werden uitgevoerd. Dan gaat het om sociale taken rondom werk en inkomen en jeugd- en maatschappelijke zorg. Taken die we prima kunnen uitvoeren, juist omdat we in onze gemeenten dichtbij onze inwoners staan die die zorg nodig hebben. We kennen de mensen en kunnen vanwege die korte afstand naar de mensen adequaat zorg verlenen. Dus daarin zit het hem niet.
Behalve dat er minder geld voor deze zorg is gekomen, werden en worden we als gemeenten ook met andere feiten geconfronteerd.
Demografische ontwikkelingen laten zien dat we niet alleen in Nederland steeds ouder worden, maar dat deze vergrijzing ook sneller verloopt dan eerder gedacht. Maar ook de beschikbaarheid van personeel in de zorg, de toenemende werkdruk daar, de toetreding van heel veel nieuwe zorgaanbieders – groen en rijp door elkaar heen – kortom heel veel maatschappelijke ontwikkelingen hangen met elkaar samen en maken de puzzel van het organiseren er niet gemakkelijker op.
Onze gemeenteraad, onze medewerkers en ons bestuur zijn elke dag druk in de weer om onze verantwoordelijkheid te nemen en iedereen zo goed mogelijk te bedienen die onze zorg en aandacht nodig heeft. En gelukkig merk ik bij de vele inwoners van onze gemeente die ik spreek, dat daar ook veel waardering voor is. De tevredenheid is hoog, de toewijding is groot maar we hebben wel een enorme opgave te verstouwen.
En dat kunnen we alleen als we dat met z’n allen samen doen. Ieders bijdrage daaraan is van groot belang. Denkt u eens aan al die vrijwilligers die élke dag zich weer inzetten om naast de verantwoordelijke gemeente en instellingen, hun steentje bij te dragen. Zonder hen zouden wij als gemeente absoluut niet hetzelfde resultaat in onze zorg kunnen bereiken. Daar past een groot woord van dankbaarheid en respect bij.
Over vrijwillige inzet, samenwerking en saamhorigheid gesproken. Waaraan ik vandaag uiteraard niet voorbij kan gaan, is de avond en nacht van 4 op 5 juni vorig jaar. In minder dan 10 minuten trok een vreselijke storm een spoor van vernieling over een deel van onze gemeente. Het dorp Rheden lag vol in het oog van dit weerkundig fenomeen en dat hebben de inwoners gemerkt. Maar de wijze waarop iedereen, schouder aan schouder, zich heeft ingezet om de gevolgen hiervan aan te pakken verdiend groot respect. De hulpdiensten, de inwoners zelf, ingezette bedrijven, vrijwilligers en onze eigen mensen hebben laten zien wat solidariteit en collectiviteit kunnen betekenen. Individuele schade en ellende is daarmee niet weggenomen maar de gemeenschapszin heeft zich ten volle laten zien. Daar ben ik dan niet alleen heel trots op, maar ook heel blij mee. Het laat ook zien dat we in ons land, in onze gemeente, wel degelijk samen kunnen staan voor ons gezamenlijk belang.
Om goed in contact te komen, te staan en te blijven met onze inwoners, heeft ons college van burgemeesters en wethouders in 2019 alle zeven dorpen bezocht. Met een kop koffie, een koekje én een luisterend oor. Als je partnerschap of participatie hoog in het vaandel hebt staan, moet je daar ook naar handelen. En natuurlijk doen we dat veel vaker dan alleen met die dorpsbezoeken. Wij zijn graag in gesprek zodat we elkaar ook letterlijk in de ogen kunnen kijken. We leggen dan graag uit waarom we bepaalde keuzes hebben gemaakt en de dingen doen zoals we ze doen. Tegelijkertijd nemen we goede ideeën en kritische opmerkingen mee terug. En dat geldt onverminderd ook elke dag weer in 2020. Laten we elkaar blijven opzoeken, blijven aanspreken en daardoor écht in contact met elkaar staan.
We hebben, beste mensen, nog heel veel uitdagingen en opgaven te gaan. Met de komst van de Omgevingswet, worden we uitgedaagd om ons gezamenlijk in te zetten voor een leefbare, veilige en duurzame woon- en werkomgeving. Wethouder Gea Hofstede zal daarover zo meteen ook nog spreken.
Ik heb er in onze Rhedense gemeenschap alle vertrouwen in dat we samen de schouders eronder zetten en dat we samen tot mooie resultaten kunnen komen. Daar wil ik graag vanavond samen met u op proosten.
Op een gezond, gelukkig en verbonden 2020!
(Tekst gaat verder onder de foto)
Toespraak wethouder Gea Hofstede
Samen leven, samen vieren en samen proosten is het thema van deze nieuwjaarsreceptie, die dit jaar in Velp wordt gehouden. Op een bijzondere locatie, die met diverse partijen ontwikkeld wordt en waar de omwonenden hun wensen al kenbaar hebben kunnen maken.
Samen leven anno 2020 betekent dat mensen weer meer naar elkaar om moeten gaan zien omdat gemeente en overheid zich terugtrekken en waar we steeds meer met elkaar moeten gaan doen. We noemen dit de participatiesamenleving.
Dat klinkt modern maar eigenlijk gaan we terug naar een samenleving waar we weer meer naar elkaar gaan omzien. Oftewel het oude Noaberschap: Een begrip dat vooral bekend was en is in de Achterhoek. Waar sprake is van noaberplicht om elkaar met raad en daad bij te staan. En dit was vroeger ook wel nodig omdat de bewoners van boerderijen in dorpen écht op elkaar aangewezen waren.
Als we dit vertalen naar de Rhedense situatie zien we ook mooie ontwikkelingen ontstaan op het gebied van Noaberschap in alle dorpen van onze gemeente.
Als we inzoomen op Velp, dan zien we een plaats waar we wat de vergrijzing betreft 20 jaar vooruitlopen op de rest van Nederland. En dat betekent dat die intensieve vorm van burenhulp (Noaberschap) ook weer onontbeerlijk is. Naar aanleiding van een vraag bij het 5-jarig jubileum van de Elleboog bleek dat het echt zo is dat mensen graag langer thuis willen blijven wonen. Maar daar is wel wat voor nodig. Een samenleving die omziet naar elkaar. En dat gebeurt hier in onze gemeente. Ik zie hele mooie initiatieven ontstaan in de hele gemeente Rheden. Maar omdat we hier nu in Velp zijn, wil ik een aantal Velpse initiatieven voor het voetlicht brengen. Ik noem ze niet allemaal en het is ook geen waardeoordeel. Maar alle initiatieven groot of klein dragen bij aan onze mooie Rhedense samenleving.
Als eerste wil ik het inloophuis ’t Trefpunt in Velp Zuid noemen. Dit inloophuis is ontstaan toen Vivare en de gemeente startten met de wijkvernieuwing. Het werd een rondreizend circus door de wijk voor veel bewoners van Velp Zuid. Een kopje koffie, een luisterend oor, een ritje naar het ziekenhuis of het oplossen van een geschil in de buurt.
De huurovereenkomst liep af en halverwege 2019 stonden we voor de vraag waar het inloophuis naar toe moest. Want dat het moest blijven was zeker. En gelukkig is er nu een plek gevonden in de Van Voorthuijsenschool. En dat zorgt er ook weer voor dat er mooie verbindingen kunnen ontstaan met andere belangrijke voorzieningen zoals atelier Creso, de voedselbank, Harmonie Unisono (die u al gehoord heeft en zo meteen weer) en de Velpse Accordeon Vereniging.
En wat te denken van Ons Raadhuis. De oude pastorie in de Emmastraat waar mensen elkaar ontmoeten die vitaal in het leven willen staan en waar heel veel activiteiten zijn. Waar niets moet en alles mag! En waar het gaat om waardering en betrokkenheid. Een geweldig initiatief dat zelfs landelijke bekendheid heeft gekregen door een bezoek van minister Hugo de Jong en een reportage bij Een vandaag.
Graag wil ik hier een speciaal compliment geven aan diegenen (zonder anderen tekort te doen) die allerlei initiatieven ontwikkelen voor een zinvolle oude dag.
En dan natuurlijk buurthuis De Poort. Het bijzondere aan De Poort is dat ze geen gebrek aan vrijwilligers hebben. 67 maar liefst!! En dat komt omdat De Poort het net even anders doet. Ze kijken niet wat er moet gebeuren, maar wat iemand kan bijdragen. Soms betekent dat dat je uitsluitend de tafels van kleedjes voorziet (ook niet onbelangrijk voor de gezelligheid) maar het kan ook zo zijn dat je de hele kidsclub voor je rekening neemt op de woensdagmiddag.
En dan hebben ze ook nog 2 typisch Velpse jongens, Dennis en Jhonny van Beukering, weten te strikken om sportieve activiteiten voor jongeren te ontwikkelen. Ik vind het fantastisch dat ze vanavond ook hier zijn. Ze hebben een presentatie gemaakt over hun werk. Die krijgen jullie zo dadelijk te zien.
Ik zei al dat ik niet alle activiteiten ga opnoemen die in onze gemeente plaatsvinden. Want het zijn er veel, heel veel: buurtnetwerken, activiteitencentra, actieve winkeliersverenigingen en natuurlijk sport- en culturele clubs. Zij vullen allemaal het Noaberschap in op hun eigen manier maar alles om onze Rhedense samenleving een stukje mooier te maken.
Ik wens dat we er samen een fantastisch en vooral gezond 2020 van maken!
