Een brief aan de weergoden.

COLUMN - Lieve weergoden, het komt niet vaak voor dat ik een verzoek indien, maar nu moet het er maar van komen. Mag het alstublieft een week gaan regenen en stevig waaien?

Een week of vier geleden heeft de gemeente in al haar wijsheid besloten de afwateringsputten in de straten van Dieren-Zuid leeg te zuigen. Het gevolg is dat er in mijn straat sindsdien een enorme rioolstank heerst. Afhankelijk van de wind, sla je tegen de vlakte van de enorme putlucht. Zelfs via de afvoer van de gootsteen en wc, dringt de stank mijn huis in. 's Nachts ga ik mijn bed uit om de ramen dicht te doen omdat de lucht op de slaapkamer niet te harden is. Net fris, schoon beddengoed en het enige wat je ruikt is putlucht. Dat is vies!

Eerst kreeg ik een aardige mevrouw aan de lijn. Ze vroeg, wellicht omdat ze dacht dat ik niet goed bij mijn hoofd was, of het niet om “ boerenlucht ” ging. Boerenlucht? Hebben boeren een eigen lucht? Omdat ik er maar vanuit ging dat ze mest bedoelde, antwoordde ik dat het niet om gier ging. De mevrouw gaf aan dat ze bij een collega ging informeren. Na een minuut of twee, brulde een man door de telefoon: Ja, wat is er? Wat een merkwaardige situatie, dacht ik. Ben ik doorverbonden? vroeg ik beleefd. Ja! riep de man, u heeft iets met een put? Stomverbaasd over de wijze van communiceren gaf ik aan dat dit inderdaad het geval was. Sinds de putten zijn leeggezogen hebben we hier in de straat een enorme smerige putlucht!

Omdat het de ambtenaarmeneer volledig aan empathisch vermogen ontbrak, vroeg hij luidkeels wat voor een kleur de vrachtwagens hadden die de putten hadden geleegd. Doet dit ter zake? was mijn reactie. Wat maakt het uit of ze groen of geel waren, het stinkt sindsdien! De ambtenaarmeneer gaf aan dat hij in de 13 jaar dat hij bij de gemeente werkzaam was, nog nooit zo een merkwaardig verhaal had gehoord.

De ambtenaarmeneer gaf aan dat hij iemand naar onze straat zou sturen de volgende dag, om na te gaan of er inderdaad sprake was van stankoverlast. Zonder enig greintje vertrouwen in een daadkrachtige oplossing, heb ik het gesprek beëindigd. Opeens realiseerde ik mij weer, waarom ik het bellen naar overheidsinstanties uit principe vermijd. Het soort ' stenentijdperkfiguren ' dat je aan de lijn krijgt, die totaal ongeïnteresseerd zijn in de burger, wat zeer merkwaardig is als je je bedenkt dat dit juist de kerntaak van hun functie zou moeten zijn.

Twee dagen geleden zag ik dat de gemeente bezig was een putdeksel te vervangen. Misschien in de hoop dat dit het probleem zou oplossen, maar dat doet het natuurlijk niet.