Ingezonden: gedicht Heimwee

Pijnpunt, stekelig, verbinding
Pijnpunt, stekelig, verbinding
Foto: MJ-Klaver. foter.com.

INGEZONDEN- Gedicht: Heimwee

Door: Rob van de Sluis 

Mensen nog van eenvoud:
niet van macht, status of trots,
maar nuchter en nederig:
geen strijd om de apenrots

“Doe maar gewoon,
dan doe je al gek zat…”
eenvoudige persoonlijkheid:
nog op waarde ingeschat

Bescheidenheid sierde,
en het oordelen, veroordeeld:
een tijd waarin ‘de Nederlander’,
nog hetzelfde spoor deelt

Eensgezind; onverdeeld:
tezamen “voor het land”
Moraliteit nog niet verheven,
boven gezond verstand.

De Nederlander had stem,
en werd immer gehoord:
zijn mening gewaardeerd,
en leefde onverstoord

Geen overheidsbemoeienis,
maar vrijheid van keuze:
te kiezen voor wat mogelijk is,
zonder pretentieuze…

Ons land was nog plat,
en lang niet zo vol
Taal, werd begrepen:
eiste geen tol

Binding bestond,
en een vrij helder zicht;
op het landsbelang,
en ieders “plicht”…

bij te dragen.

Een tijd waarin,
de Nederlandse taal,
nog altijd volstond,
en mondeling verbaal…

achting bestond.

Nederland had prácht,
wat ons gaf: alle allure,
de welvaart ons bracht,
zodat zélfs onze buren…

naar voorkeur bewoonde (!)

En, waarschijnlijk niet de eerste,
die met bezwaar, kleur bekend:
ik heb heimwee naar een tijd,
ik nooit heb gekend.

‘zorgzaamheid’.

 

 

 

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen