De Nieuwe Ruimte Reeks: Renneke van der Linden

Foto: Sebastiaan Torenhof

VELP – Wie deze maand langs het gebouw van Nieuwe Ruimte, aan Den Heuvel in Velp, komt, zullen de schilderijen van Renneke van der Linden zeker zijn opgevallen. De grote, kleurige, werken laten figuratieve plekken zien van over de hele wereld.

Renneke werd geboren in Pakistan, als kind van Nederlandse ouders, waarvan haar vader in dat land was om mee te werken aan ontwikkelingsprojecten in de krottenwijken. In haar achtste levensjaar vertrok het gezin uit Pakistan, met een mini-busje heel Europa door om Nederland weer te bereiken, een reis van vier maanden. “Ik heb toen, op jonge leeftijd, al heel veel van de wereld gezien,” vertelt Renneke. Maar toch had de verhuizing ook nadelige gevolgen op de jonge Renneke. “Daar zagen we zeeschildpadden eieren leggen op het strand, in het maanlicht, we bezochten onbewoonde eilanden,” vertelde ze, waarbij de herinneringen aan die zorgeloze tijd nog levend in haar gedachten lijkt. In Nederland ging het gezin wonen in een heel ander soort eiland, Kanalen Eiland in Utrecht.

(Tekst gaat verder onder de foto)

Renneke van der Linden - Sebastiaan Torenhof

“Het was daar [in Pakistan] idyllisch, en hier was het in het begin erg saai. Ik had een gevoel van heimwee, ik voelde me ontheemd.” Dit heeft ervoor gezorgd dat het voor Renneke altijd moeilijk is gebleven om haar plek te vinden in de Nederlandse samenleving. “Ik wilde wel dierenarts worden, maar ik was niet goed in scheikunde,” legt Renneke uit, “ik ben vaak gezakt voor mijn rijbewijs, al dat soort dingen. Later ben ik toch maar een opleiding gaan doen, maar ook dat werkte uiteindelijk niet.” Gelukkig was er wel altijd de liefde voor, en behoefte om, kunst te maken.

“In de vijfde klas van de lagere school, “ vertelt ze, ”werd ons gevraagd om een project te bedenken. Ik zat in een groepje dat bejaarden ging interviewen, maar vond dat zo saai.” Hierna sloot Renneke zich echter aan bij een ander groepje dat schilderde op de hei, “dat gaf zo’n goed gevoel, die vrijheid.” En dat is wat ze altijd is blijven doen.

Haar schilderijen gaan altijd over de reizen die ze maakte. Renneke heeft veel van de wereld gezien en al deze plekken fotografeert ze, om er later een schilderij van te maken waarop verschillende delen van zo’n locatie bij elkaar komen. De werken laten het gevoel van een plek op zeer herkenbare wijze zien, maar zijn toch geen letterlijke representaties van de werkelijkheid. Zo laat een van de werken, die momenteel in de etalage bij Nieuwe Ruimte hangt, overduidelijk het San Marco plein in Venetië zien, maar toch zitten er ook elementen van elders in de stad in.

(Tekst gaat verder onder de foto)

Renneke van der Linden - Sebastiaan Torenhof

Toch is niet al het werk gebaseerd op verre oorden. “ik moet toegeven dat ik de laatste tijd meer thuis ben dan op weg,” licht Renneke toe, “vooral vanwege de kinderen.” Ze legt uit dat ze haar kinderen graag mee zou nemen naar Pakistan of India, maar denkt dat de cultuur-shock te groot zal zijn. “Ik gun het ze niet wat ik zelf heb meegemaakt, dat gevoel van ‘waar hoor je eigenlijk thuis?”.

Dat betekent dat de werken van Renneke ook de Apenheul, het landschap van Drenthe, of een Nederlandse carnavals optocht kunnen laten zien, en toch net zo’n gevoel van vrijheid en vrolijkheid kunnen oproepen als de werken die de andere kant van de wereld laten zien.

“Nederland is ook best mooi,” geeft ze toe, ”maar ik moet zeggen dat ik het reizen wel mis.”

Benieuwd geworden? De schilderijen zijn nog tot en met 12 januari in de etalage van Nieuwe Ruimte te zien, en uiteraard te koop. Op 12 januari, haar verjaardag, zal Renneke van der Linden zelf aanwezig zijn om dit met vrienden en kennissen te vieren, maar iedereen is van harte welkom.

Voor meer informatie:

Het nieuws van rheden.nieuws.nl gemakkelijk volgen? Like dan ook onze Facebookpagina, volg ons op Twitter of LinkedIn en Instagram of krijg gratis onze dagelijkse of wekelijkse nieuwsbrief.

Renneke van der Linden - Sebastiaan Torenhof

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen