VELP - Martin Jansen, 1
ehuismeester van
Den Heuvel gaat na 32 jaar trouwe dienst met pensioen. Markeert het vertrek van Jansen het einde van een tijdperk?
“Nee, ik hoef niet zo nodig in de belangstelling” . Ik wilde deze bescheiden, maar o zo rechtlijnige man spreken over de ouwe tijd van ons wooncomplex, omdat ik daar nieuwsgierig naar ben.
Onze gordijnenman had ons al verteld, dat hier destijds de Fine Fleur van Velp woonde en dat als iemand op een zondag een kapot peertje constateerde, de huismeester rustig werd opgetrommeld om dat direct te vervangen.
(Voltooid verleden tijd van Den Heuvel door Jaap Huurman)
Een van de oudste en actiefste bewoners, Wil van Nieuwkerk, kan meer vertellen. “Mijn man kon eind jaren tachtig na een ernstige hartinfarct niet meer klussen in huis, laat staan in de tuin werken. Daarom gingen we op zoek naar een iets kleiners, met wel een extra kamer voor onze hobby’s. Eerst gingen we op bungalow-jacht. Maar bungalows bleken te klein of te afgelegen.”
De Naeff-flat, midden in het centrum van Velp: dat leek hen wel wat. Maar de makelaar daar bracht hen op het idee om ook eens aan de overkant te gaan kijken. “We zijn toen direct op directeur Derksen van Den Heuvel afgestapt, die ons op deze flat ‘op’ Noord wees, want die zou snel te koop komen. Hij waarschuwde ons wel voor die ‘geen gemakkelijke tante’ , maar we konden het uitstekend met de verkoopster vinden. En zonder slimme onderhandelingen vroeg zij uiteindelijk precies het bedrag dat wij konden besteden” . In 1990 kwam het echtpaar als betrekkelijke ‘jonkies’ van in de 50 op Den Heuvel wonen.
Best chique
“In het begin keken we onze ogen wel uit. Behalve de directeur waren er ook drie huismeesters, waaronder Martin Jansen, in dienst en twee dames voor sociale activiteiten, zoals ziekenbezoek en kleine attenties. En er waren nog 10 logeerkamers. Maar het eigen restaurant bestond niet meer, dat bleek al een jaar na de start van dit complex niet levensvatbaar en had dus al plaatsgemaakt voor een Chinees restaurant”.
Martin Jansen was een jaar in dienst en met z’n collega’s draaide hij zijn hand er niet voor om ook wel eens boodschappen te halen. Verder maakten ze elke dag, ook in het weekend, de ronde om te controleren of het goed ging met de bewoners. “Voor het keukenraam moesten we op de oneven dagen het blokje zetten met de 1 en op even dagen dat met de 2. Als iets niet klopte, konden de huismeesters desnoods naar binnen met een huissleutel uit de sleutelkast.”
Wil en ik wisselen vragende blikken uit, omdat ik daar nog nooit van gehoord had. De interviewer bekent haar, dat wij onze sleutel niet hebben hoeven inleveren. “Nou, dat verbaast mij dan weer, want mijn man is jarenlang een van de sleutelbewaarders geweest. En ook vandaag de dag kun je nog een reservesleutel lenen, als je die vergeten of verloren bent. Alles bij elkaar hebben we het hier altijd best wel chique gevonden. Toen het blokjes-systeem werd afgeschaft, brak er toch wel een storm onder de bewoners los, want ‘meneer Derksen had ons beloofd dat dat altijd zo zou blijven’. Maar de Thuiszorg heeft die blokjes overbodig gemaakt en in het grootste appartement hebben ze in plaats daarvan het meest ideale alarmsysteem uitgeprobeerd.”
Meestal fijne sfeer
Een andere verandering was dik tien jaar geleden, dat de entreehallen werden gesloten. “Vroeger kon iedereen zo naar binnen lopen, met de lift naar boven en aanbellen bij je eigen voordeur. Maar we kregen te veel last van vandalisme. Het is nog een hele heisa geweest om van het intercomsysteem beneden naar alle appartementen kabels te leggen.” Als nieuwe bewoners waren de Van Nieuwkerks door de kennismakingscommissie direct gevraagd, of ze bestuurlijk werk wilden doen. “Na een jaar zat ik al in de commissie van toezicht voor de controle van de financiën. Onze eerste tijd waren de bewonersvergaderingen nog in de Parkstaete onder de kerk. En na afloop gingen we met z’n allen dan in een soort optocht weer terug naar huis” .
Een paar jaar later werd Wil, die 33 jaar als secretaresse had gewerkt, in het bestuur gevraagd. Dat bestuur heeft drie feestelijke jubilea georganiseerd. Het eerste was in 1997, toen Derksen 25 jaar in dienst was en Den Heuvel als complex 25 jaar bestond. Als er een huismeester vertrok naar een andere baan of met de VUT ging, werd er altijd met de glazen geklonken.
“En op 9 mei 2014 was het ten lange leste ook groot feest. Martin had verschillende keren geweigerd om mee te werken aan zijn 25-jarig jubileum, maar uiteindelijk kon hij de vierde keer geen ‘nee’ meer zeggen” . Vanwege de coronacrisis zal er dit keer op sobere wijze
afscheid van hem afscheid worden genomen. Op Den Heuvel zal er geen glas geheven worden. Met het vertrek van Martin Jansen komt er in zekere zin een einde aan die Goeie Ouwe Tijd!
Klik op de bovenste foto voor meer foto’s.
(De markt van vroeger op Den Heuvel. Wil van Nieuwkerk genoot destijds elke donderdagochtend van de markt. “Ik kocht er altijd verse aardappelen en kaarten voor de hobby”. (Gelders Archief: 1544 - 7724-0002, Gerth van Roden Fotografie, CC-BY-NC-ND-4.0 licentie.))