Door Wouter RijnbendeRHEDEN – Inmiddels is het al weer bijna een week geleden dat het Alpe d’huZes spektakel heeft plaats gevonden, onderstaande verslag is van de aanloop naar dit evenement vanaf de week ervoor en dagen zelf.
Na de gemeenschappelijke Team PA training in Nijmegen (zie vorig verslag) heb ik niet meer kunnen trainen. Zondagmiddag vertrok ik voor het werk naar Italië, en was pas donderdagavond thuis. Dagelijks werd de 14 daagse verwachting voor het plaatsje Bourg d’Oisans in de gaten gehouden, maar, het voorspellen van het weer is zeker knap lastig. De voorspellingen op diverse sites liepen van “droog, 17 graden, klein zonnetje” tot “13 graden, regen en onweersbuien”. Tijdens mijn verblijf in Italië kreeg ik te horen dat er op de Alpe nog een flinke lading sneeuw was gevallen. Maar, het is ook bekend dat de zon maar even hoeft te schijnen, en het als sneeuw voor de zon smelt. Volgens de kenners niets om je zorgen over te maken. Omdat ik van Rotterdam op Nice vloog, hadden we op de terugweg een mooi zicht op de Franse Alpen. Hmmm… zou ik sneeuwkettingen nodig hebben voor de fiets 🙂
vx0xdg700d9txfglugq4rouu6
Omdat het vliegtuig iets vertraging had, heb ik helaas nèt de foto die De Gelderlander van alle Alpe d’HuZes fietsers uit de regio zou maken gemist. Tsja, en je mag natuurlijk ook niet verwachten dat ze dit voor één iemand even gaan uitstellen. Helaas. Ik sta er niet op.
Vrijdag een dag vrij. Koffers pakken, nieuwe banden voor de fiets kopen (de oude reed ik continue lek), nog even achter wat sponsorgeld aan, een tweetal donatie bussen in Velp opgehaald (helaas met een hele magere opbrengst van slechts EUR 10,05 verdeeld over 2 bussen en waarvan zo’n EUR 4,- door mijzelf in de bus was gedoneerd), auto inpakken, een autobahn vignet regelen voor Zwitserland, en ook niet geheel onbelangrijk: contact opnemen met Coen van Veenendaal, de Alpe d’Huzes grondlegger die Simon tijdens de 1e inspiratiedag had beloofd een stukje met hem mee te fietsen de Alpe op. Concrete afspraken waren er echter nog niet gemaakt. Hoe zouden we die Coen vinden bij de Alpe ? Wanneer zou hij tijd hebben om met Simon een stukje mee te kunnen fietsen? ’t was bekend dat Simon geen officieel startbewijs had, en op de 2 officiële dagen zou hij dus niet aan de start mogen verschijnen. Wanneer wel ?
Uiteindelijk heb ik die vrijdag nog via de mail contact met Coen weten te leggen. Hij herinnerde zich nog wat hij Simon beloofd had, en we maakte voor zondagmiddag om 13:30 een afspraak. Hij gaf ons zijn adres op zijn camping.
Daarna nog wat geprobeerd voor te slapen voor de 13 urige reis, maar helaas, veel kwam daar niet van terecht.De weersverwachting voor de Alpe was nog niet veel veranderd. Moesten we de positieve berichten van weer.nl geloven, of de slechte weerberichten van buienradar.nl ? Wat voor een kleren neem je mee ? Een ding waren we het wel over eens: korte broeken konden we wel thuislaten daar waar 17 graden het meest optimale bericht was. Enfin, volgepakt met een allegaartje aan kleren op weg naar Frankrijk. Het was een lange rit naar Zuid Frankrijk. Een van de Team PA leden had een aanhangwagentje mogen lenen van Anne Bruger, dus in Frankrijk weten ze nu ook waar ze moeten zijn voor tapijt- en meubelreiniging 🙂
vfy4ddizb9whs6xnf3774tn9u
Onze camping, “A la rencontre du soleil” lag precies onder aan de voet van de Alpe d’Hues. Het duurde niet lang voor we eerst eens even met de auto gingen kijken wat ons te wachten stond. Ik moet zeggen: de moed zakte me al snel in de schoenen. Mozes kriebel wat een berg. Nu werd duidelijk waarom de berg als het moeilijkste stuk van de Tour de France wordt betiteld. Waar waren we aan begonnen… Moesten wij daar met de fiets tegenop ?
gabxi7gfaurbfts4f59wbgyyw
Zondagmiddag gingen Simon en ik alsmede teamcaptain Martin de Vries en Team PA lid Tijs Westendorp op weg naar de camping waar Coen van Veenendaal vertoefde, en na het maken van een groepsfoto, begonnen we begonnen we aan onze klim de Alpe d’Hues op.
teuu2pznvpran769s2vquh7z8
Voor zowel Simon als voor mij de eerste keer dat we “een echte berg” op gingen fietsen. Met een goede 11% klim naar de eerste bocht (bocht 21) werden de beenspieren al flink op proef gesteld. We kregen van Coen als tip mee, dat we in een dermate tempo moesten fietsen dat het ons eigenlijk geen moeite kostte. Nou… Makkelijker gezegd dan gedaan. Coen begon ineens “Oerend Hard” van Normaal te zingen, en al snel zongen met allen mee, en gingen we met luid geschal de berg op. “Doar kwoamen wie aangescheurd…” Simon voorop.
mglh6quc4c7l97gi6q187b6zr
Daar waar Simon het even wat moeilijk had, kreeg hij een duwtje in de rug; een “Hermannetje” heet dat op de Alpe d’Hues, vernoemd naar Herman Houweling die in 2009 deelnam, zelf kanker had, en zo ziek was dat hij amper kon fietsen. Iedereen gaf hem een duwtje en hielp hem de berg op. Sindsdien noemen we zo’n ondersteunend zetje in de rug “een Hermannetje”.
wo2ic8j5vlqnh3ax115laavyp
15 Bochten verder, kort na bocht 7, toch nog een keertje uitblazen. Het was toch wel heel veel zwaarder dan we verwacht hadden. Fijn dat mama er dan ook even is om je te ondersteunen.
zxbku8buznnefu0c1xj11as4k
We vervolgden onze klim, en Simon kreeg nog een paar Hermannetjes. Op enig moment gaven ik en onze Teamcaptain (Martin) Simon een Herman, en kreeg ik er ook weer een van Team PA lid Tijs. Als een hecht team kwamen we zo boven, en, met een tijd die mij niets tegenviel: 1 uur en 55 minuten.
wgiaw2h1xkmhzaxwmhysxteyu
En dan blijkt maar weer hoe bijzonder zo’n Alpe d’HuZes familie is. Compleet onbekenden kwamen op Simon af om hem met zijn prestatie te feliciteren. Super gedaan jongen. We zijn hartstikke trots op je !
li5w6k0d8w2tpse1lyi33uprf
Inmiddels had ook Coen van Veenendaal, die in bocht 7 zijn prioriteiten even elders moest leggen, zich weer bij ons gevoegd. Blij dat Simon’s wens de Alpe te beklimmen in vervulling was gegaan.
wm4tuifshzqdo8vlioni47k27
Op de camping was het een gezellige boel. Team PA, bestaande uit Ton, Tijs, Coen, Martin, Miriam, Irma en ik zelf, was inmiddels compleet. Nog even poseren in onze Team PA kleding, die voor de fietsende Team PA leden werd gesponsord door Veldman Sport uit Velp. Ook de polo’s voor niet fietsende aanhang was prima verzorgd door Veldman Sport.
gos0yq0lu9v5i6jp27k2g93qq
Woensdag, mijn dag ! Samen met teamgenoten Miriam en Irma ging ik naar de start. Dit was niet onderaan de berg, waar wij op de camping zaten, maar een paar kilometer verderop in het dorp. Nog voor vertrek werd je daar al met Tour de France perikelen toegejuicht. Wat een geweldig iets om mee te maken.
kdi3uu0mofvm4u4n3p9rqqqv3
Ondertussen was onze aanhang boven op de berg bezig met het beschilderen van het wegdek. Dit moest met speciale verf, want ze zitten er op de Alpe natuurlijk niet op te wachten dat deze teksten maanden lang op het wegdek blijven staan. Met een flinke regenbui moet het vanzelf wegspoelen.
n542zk1ack49n0r6jh2u2blrp
Waar ik op zondag mezelf teveel aan het uitsloven was, door te proberen het tempo van de anderen bij te houden die Simon omhoog hielpen, en door luid mee te zingen waar je eigenlijk zelf niet wist waar je je adem vandaan moest halen, hadden we besloten om op onze Alpe d’Hues dag ons eigen tempo te fietsen. Tot aan bocht 21 fietste ik met Miriam en Irma mee, daarna begon ik langzaam aan wat harder te trappen. En, in mijn eigen tempo ging het eigenlijk nog helemaal niet zo verkeerd. Als je een tempo fietst wat je makkelijker vol kunt houden, heb je minder rust nodig, en kun je door blijven fietsen. Natuurlijk toch wel een paar keer gestopt om wat uit te rusten.
Iedere bocht van de Alpe stond vol met kaarsjes. Allemaal herdenkingen aan geliefden die we aan kanker hebben verloren, dan wel wensen voor hen die nog steeds de strijd aan het strijden zijn. In bocht #2 hadden wij onze kaars staan.
czq0ooeaqkkk098cni3lu6nc8
Het is misschien wel bekend van de Tour de France dat iedere bocht op de Alpe d’Hues de naam krijgt van de winnaars van de etappes die finishen. De finish van de Alpe d’HuZes ligt niet meteen bovenaan de berg ! maar nog een flink stuk, en een gemene klim verder. In dat stuk, dus eigenlijk buiten de klim van de 21 bochten, zit nóg een bocht. Sinds 2011 is hier ook een bord geplaatst, en heet deze bocht formeel “bocht 0”. Sinds juni 2011 is deze bocht voor Bas Mulder. Bas heeft 4 jaar lang met kanker die Alpe beklommen, en was een icoon voor de inzamelingsactie van de Alpe d’HuZes. In 2010 overleed Bas aan lymfeklierkanker.
c1r8pas2leu11r90ousg2rmet
In 1 uur en 52 minuten had ik mijn eerste beklimming erop zitten. Binnen de twee uur ! Zonder duwtjes in de rug. En zonder pijn in mijn knie.
ek79ox12nerwocpk3754nryhy
Na even de felicitaties in ontvangst te hebben genomen en even te hebben uitgerust, had ik ook niet lang nodig om te bedenken dat ik best nóg wel een keer naar boven wilde gaan. En dus, warme kleren aan voor de afdaling, en als een trein naar beneden voor een volgende beklimming. Met zo’n afdaling wordt vanzelf wel duidelijk waarom het kinderen niet wordt toegestaan af te dalen. Het gaat snel. Heel snel ! Het liefst zou je continue je remmen inknijpen, maar daarmee wek je gedurende een afdaling van ruim 13 km zoveel warmte op, dat je serieus risico loopt een klapband te krijgen. Je velg wordt immers veel te warm. Het advies is dan ook met pompend remmen naar beneden te gaan, om steeds, al is het maar kort, het wiel toch even de tijd te geven wat te kunnen koelen.
De tweede klim was wel wat vermoeiender, maar op zich ook nog wel te doen. Voor de 2e klim had ik 2 uur en een kwartier nodig.
Ook de andere Team PA leden hadden goed gepresteerd. Miriam & Irma fietste beiden 1x omhoog, Coen presteerde het om 4x achter elkaar de berg op te gaan, en Ton, Tijs en Martin hebben maar liefst 6x die berg getrotseerd. Tijs had zelfs om 15:15 zijn 6 beklimmingen er al op zitten. Chappeaux. Geweldig.
Vrijdag had ik waarschijnlijk last van een zonnesteek. Waar de weersverwachtingen erg slecht waren, was het de hele week 25 tot 30 graden op de Alpe. Ik kwam op het rare idee om nóg een keer die berg op te gaan 🙂 En, gewoon om het af te leren, vrijdag nog een laatste keer de Alpe d’Hues op gefietst. Een 4e keer deze week.
roy8fhu8ai5hmbxjh67gdno59
Vrijdagnacht zijn we weer teruggereden naar Nederland. Zaterdag zou er nog een wielerronde zijn bij de Alpe, waarvoor een aantal wegen zouden worden afgesloten, en wat inhield dat als we zaterdag terug wilden rijden, dit niet eerder dan ergens in de middag kon. Gelukkig weer veilig thuis gekomen.
We kijken terug op een hele fijne Alpe d’HuZes week. Een emotionele week, met een lach en een traan. Ik wil graag iedereen bedanken die mij en ons team hierin mee bijgestaan, en natuurlijk met namen hen die financieel hebben bijgedragen om ons team te sponsoren. In totaal heeft Team PA bijna EUR 27.500,- bij elkaar gefietst voor onderzoek naar kanker. Een super prestatie natuurlijk.
Mocht u na het lezen van dit alles alsnog willen bijdragen, het is nog niet te laat ! Het kan nog!
Steun mij of Team PA via onze actie pagina klik hier.
