Column – De kans bestaat dat het u nog niet was opgevallen, maar toch is al weer drie weken geleden dat er een column van mij op rheden.nieuws.nl is verschenen. Dit is geen ramp, maar toch werden veel mensen nieuwsgierig en zelfs onrustig. Anderen toonden begrip omdat zij vinden dat het nu wel mooi genoeg is geweest met al die onzin.
Was het een “writer’s block” of toch een overdosis nieuws?
U hebt geen idee van wat zich allemaal afspeelt in mijn hoofd. Als het te veel wordt ontstaat soms er een soort kortsluiting en dan is het gebeurd. Ook deze keer moest ik doodziek het bed houden en in mijn gedachten spookten woorden en zinnen die ik mogelijk zou kunnen gebruiken in mijn allerlaatste column.
Sommige lezers denken nu wellicht dat het me naar de bol is gestegen en zijn nu blij dat ik eindelijk heb ingezien dat het nogal egoïstisch is om genoegen te scheppen in het lastig vallen van lezers. Zij menen dat er maar eens een eind moet komen aan onzinnige opvattingen, gezocht gepieker, idiote ideeën, toevallige theorieën, slechte stokpaardjes, gelegenheidsgerijmel en vreemde “vondsten”.
Inmiddels gaat het weer een stuk beter en kan ik mijn trouwe lezers geruststellen. Dit gezegd hebbende, wil ik u toch nog graag uit de doeken doen waarom het voor mij steeds moeilijker wordt om na te denken en om hierover iets te schrijven. De belangrijkste reden voor het steeds moeilijker worden van mijn werk is het feit dat het leven steeds ingewikkelder wordt en dat we als mens niet meer in staat zijn alles te bevatten, te duiden en te begrijpen. Helaas zijn we doorgaans te dom om te beseffen dat we de werkelijkheid niet snappen. Een paar voorbeelden.
Ooit bewoonde ik een oud huis dat verwarmd werd door twee houtkachels. Aangezien er ’s winters gekookt werd op één van die kachels betekende dit dat er ’s zomers meer gas werd gebruikt dan in de winter. Het heeft heel lang geduurd voor dat de energieleverancier kon leven met dit feit, omdat in hun belevingswereld ’s zomers juist minder gas wordt gebruikt. Als de werkelijkheid niet in ons systeem past dan kan het inderdaad nog wel eens lastig worden.
Een ander voorbeeld. Dierenliefhebbers willen dat kalfjes bij hun moeder blijven als ze zijn geboren. Het is heel lief dat deze mensen voor deze dieren opkomen, maar helaas zorgt het voor problemen. De stallen zijn zo vol dat de pasgeboren kalfjes gevaar zouden lopen en dus zijn de boeren boos en tegen de plannen om moeder en kind te verenigen. De dierenactivisten worden aangemerkt als wrede zeurpieten en de boeren hebben het beste voor met hun vee.
Toch moet je kennelijk filosoof zijn om dit soort kromdenken te doorzien. We gaan toch ook niet alle gevangenissen sluiten omdat er te veel boeven wonen?
De laatste keer heb ik mijn nieuwsoverzicht afgesloten met een soort cliffhanger. De bedoeling was om het aantal lezers van deze column eens flink te laten groeien. De beste methode om dit te bereiken is doorgaans het opwerpen van een vraag, het schetsen van een dilemma of situatie. Hoe onwaarschijnlijker het gegeven, des te meer zal het onze nieuwsgierigheid prikkelen. Als het dan ook nog drie weken duurt voor dat er een antwoord komt dan kan de spanning flink oplopen.
Toch ga ik hier geen excuses aanbieden aan al die mensen die hele nachten wakker hebben gelegen, terwijl eindeloze scenario’s betreffende bepaalde omstandigheden met betrekking tot een bekende Rhedense door hun hoofd spookten: “Het zal toch niet waar zijn?” of “Dat is wel het laatste wat ik had gedacht!” Het antwoord is nogal opzienbarend en daarom heb ik het bewaard voor het einde.
Graag maak ik een einde aan alle speculaties: “Ik zou het echt niet weten”. Daar komt nog bij dat u het ook helemaal niet hoeft te weten omdat het geen enkele nieuwswaarde bevat. Al die mensen die nu erg teleurgesteld zijn moeten zich maar eens afvragen waarom ze kennelijk achter het net hebben gevist toen het gezonde verstand werd uitgedeeld.
