Bijna 6000 kaarsjes aangestoken tijdens Velleper Donderdagen 2016

Foto: VD-kaarsjes

VELP – Het is al jaren een traditie tijdens de Velleper Donderdagen, ruim 40 vrijwilligers uit de Velpse kerken hebben zich weer ingezet bij de kerk in de Emmastraat om op straat en in de kerk voorbijgangers kaarsjes aan te bieden.

Aan de kaarsen zat een kaartje, waarop ze een gebedsintentie konden schrijven. De eerste donderdag was heel rustig; matig weer, en nog geen schoolvakantie. En de laatste Velleper Donderdag was heel koud en verregende helemaal. Toch zijn er méér kaarsjes dan ooit aangestoken; bijna 6000 dit jaar! De organisatie kwam echt kaarsentafels tekort.

In de gerestaureerde kerk keken veel mensen hun ogen uit; met een fotoboekje van de kerk in de hand liepen ze er rond. Ook werd het orgel regelmatig bespeeld of klonk er sfeervolle religieuze muziek.

Van de gebedsintenties gaat een selectie naar 4 Velpse kerken; die worden op zondag dan meegenomen in de voorbeden.

‘Opvallend is dat er veel mensen binnenkomen, die anders helemaal nooit een kerk binnen gaan. Dat blijkt ook uit hun verhalen of hun opmerkingen. Want iedereen heeft wel iemand of iets ‘om aan te denken’. Zo heeft de kerk in de Emmastraat dus een geweldig belangrijke functie, juist óók op de Velleper Donderdagen’, aldus de vrijwilligers.

Want wat krijgen de vrijwilligers bijvoorbeeld te horen? Wat zijn de ervaringen?

  • Een meisje van een jaar of vijf vraagt om hulp om een intentie op te schrijven. Wat wordt het? Ja, opa en oma zijn dood. Wat moet er op komen te staan? ‘Lieve opa en oma, ik mis jullie; jullie lagen altijd samen in bed. Lieve kusjes van A.’
  • Tja, zegt een meisje, ik weet niks om op te schrijven… Ook niet iets leuks? ‘Ja, mama is zwanger!’
  • Een jong stel (kennelijk uit Oost-Europa) steekt kaarsjes aan, en knielt uitgebreid voor het altaar en besprenkelt zich met wijwater.
  • Een dame steekt een kaarsje aan en begint vreselijk te snikken. Ze krijgt een glaasje water en knapt op. ‘U moet heel erg huilen?’ ’Ja, mijn hond is dood!’ Ze knielt in de kerk en moet weer vreselijk huilen. ‘Misschien bent u nu helemaal alleen?’ Ze knikt: ‘U begrijpt het’ – en ze vervolgt haar weg.
  • Een jongen van 8 of 9 vraagt; ‘Waarom is dit een kerk? Waarom zijn die kaarsen aan? Wat doen jullie hier? Hij gaat naar buiten en komt weer terug. Waarom staat hier een orgel? En waarom hangen die schilderijen hier aan de muur? Waarom komen er zoveel mensen binnen’? Daarna gaat hij weer.
  • Een stel dat geen begrijpelijke taal spreekt, wil perse op de foto gezet worden, samen voor het altaar. Waarom? Hebben ze trouwplannen? Een bewijsstuk? We krijgen geen mailadres of informatie, niks. Geen idee. Maar de foto is gemaakt. Zie: http://rheden.nieuws.nl/fotos/81863/fotos-3e-velleper-donderdag/

Namens de commissie van de Raad van Kerken

 

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen