Dierense wijk Stenfert stond in het teken van Stennis in Stenfert

DIEREN - Afgelopen weekeinde vond in de Dierense wijk Stenfert een interessant theaterspektakel, Stennis in Stenfert plaats. Toen Rhedens Cultuurbedrijf RIQQ voor een bijzonder project op zoek was naar een buurt met mogelijkheden, verborgen talenten en interessante lokaties, viel de keus al snel op dit deel van Dieren en gezien het resultaat was dit zeker ook terecht.

Nog geen half jaar zat er tussen de eerste kennismakingsbijeenkomst voor geïnteresseerden en het uiteindelijke resultaat. Drie regisseurs, Janet Schreurs, Eva de Jager en Mathilde Maas, hebben op basis van gesprekken met wijkbewoners zes korte scenes geschreven. Zes zeer afwisselende locaties vormden eveneens een belangrijk uitgangspunt voor de uiteindelijk heel verschillende voorstellingen.

Op zaterdagavond en zondagmiddag wandelde het publiek van voorstelling naar voorstelling. Er werd een bezoek gebracht aan Museumwoning Zut & Zo, de Koffiethuiswinkel, een achtertuin aan de Mr. Cort van der Lindenstraat, één van de vele leegstaande winkelpanden in centrum Calluna, kapsalon Diana's Haarmode en Bakkerij Wanningen. Veel bewoners van Stenfert keken hun ogen uit, maar ook heel gewone Dierenaren konden zich verbazen over de verschillen in sfeer en de uitgebeelde situaties.

In het programmaboekje kunnen we lezen dat de spelers een kijkje geven in het leven in de wijk. De voorstelling gaat over thuiskomen, zingeving, hulp vragen, eenzaamheid en de angst voor verandering. Zowel visueel als inhoudelijk was er voor het publiek heel veel te beleven.

Twee wijkbewoonsters hebben bij de bakker ieder hun eigen verhaal en vinden elkaar toch ook een beetje vreemd. Twee buurmannen worden geconfronteerd met een geheimzinnig pakketje en komen na een slapstick tot de ontdekking dat "niets is wat het lijkt". Een vrouw heeft tijdens een verhuizing een emotionele ontmoeting met haar jong overleden zusje. Een anti-kraakwacht en iemand die letterlijk uit de lucht is komen vallen gaan samen op ontdekkingstocht naar thuis.

In de sfeer van de jaren vijftig komt een bezorgde vrouw tot de ontdekking dat leeftijd geen rol speelt. Een persoonlijk gesprek over mogelijkheden, zorg en hulp, mondt uit in een dansje met haar hoogbejaarde buurvrouw. Bij de kapper zoeken drie mensen naar hun ware zelf, maar van een normale knipbeurt is echter geen sprake. De kapper en zijn klanten vertellen over zichzelf en terloops krijgt het publiek te horen waar de varkensoortjes lagen toen het pand nog in gebruik was als slagerswinkel.

Elke voorstelling is maar liefst twaalf keer gespeeld. Heel verrassend was het feit dat het publiek soms al onderweg van de ene naar de andere locatie werd geconfronteerd met bijzondere situaties; een postbode met een pakket voor nummer 38, een buurvrouw die bezig is in haar voortuin en persoonlijke vragen stelt en een makelaar die met vlotte praatjes zaken probeert te doen.

Het leuke van dit project was dat niet alleen wijkbewoners betrokken waren bij de voorbereiding en de uitvoering, maar ook mensen van Fotoclub Veluwezoom, spelers van Muziekvereniging Wilhelmina uit Spankeren en van Toneelvereniging Micro uit Dieren en beeldkunstenaar Peter de Waard.