Lous stelt voor: Dierenvoedselbank Midden Gelderland

Veel mensen hebben het moeilijk. De financiële crisis raakt naast bedrijven ook gezinnen. Zij zitten in de schuldhulpverlening of leven op of onder het bijstandsniveau. Zij kunnen het financieel niet opbrengen om hun huisdier te bieden wat het verdient,zelfs niet wat het primair nodig heeft.

We zien steeds vaker dat mensen daardoor hun huisdier moeten afstaan. En dat terwijl je juist in een moeilijke periode je maatje echt niet kunt missen. Gelukkig is er nu een alternatief die mensen de mogelijkheid biedt om hun huisdier zelf te kunnen blijven verzorgen. De Dierenvoedselbank zorgt er voor dat dieren niet de dupe worden van de financiële tekortkomingen van hun baasje.

In de laatste jaren zijn er veel Dierenvoedselbanken ontstaan. Een daarvan is Dierenvoedselbank Midden Gelderland. Het doel is om mensen te ondersteunen om hun huisdier te kunnen behouden. De eerste prioriteit ligt bij het verstrekken van voedsel.

Marco Dierckx kreeg een aantal jaren geleden een burn-out. Zijn leven veranderde plots. Een driedaagse cursus ‘Levenskunst’ in de Ardennen was een onderdeel van zijn therapie. “We hadden daar helemaal niets. Ik kwam tot de ontdekking dat wij als mens eigenlijk ontzettend materialistisch zijn en dat alles om geld draait”, vertelt hij. “Het waren maar drie dagen, maar ik ben heel anders naar de wereld gaan kijken.”

Door omstandigheden kwam Marco zelf in financiële problemen en daardoor kwam hij in aanmerking voor een voedselpakket van de Voedselbank. “Het viel mij op dat er nooit dierenvoedsel in het pakket zat. Dat verbaasde mij, want als je een gezin wilt helpen, moet je toch ook aan eventuele huisdieren denken?” Zo is bij hem het idee voor een Dierenvoedselbank ontstaan.

Marco: “Waarom begin je dan aan dieren, is een veelgestelde vraag. Maar de mensen die wij helpen hadden al huisdieren voordat zij in de problemen kwamen. Het kan zomaar gebeuren dat mensen door bijvoorbeeld het verlies van hun baan in moeilijkheden komen. Natuurlijk doe je dan je huisdier niet weg! Het is vaak nog het enige plezier in je leven.”

Marco heeft in zijn jeugd een hoop meegemaakt. Hij heeft flink moeten knokken voor een plek in de maatschappij. “Ik zat diep in de put. Vrienden haakten af en uiteindelijk had ik niemand meer. Maar dieren blijven je altijd trouw. Ik kan echt niet zonder ze”, zegt Marco.

Helaas staan huisdieren voor de meeste schuldhulporganisaties onderaan de lijst als hulpbehoevende, maar ook dieren hebben recht op eten. Het wegbrengen van dieren naar een dierenasiel is geen oplossing, dat is het verschuiven van het probleem. Dieren hebben naast eten ook aandacht en liefde nodig en wie kan dat nou beter geven dan hun eigen baasje?

Inmiddels gaat het weer goed met dierenvriend Marco. Hij en zijn vrouw Miranda hebben geen ondersteuning meer nodig van de Voedselbank. Samen met hun drie katten en twee honden wonen zij in Velp waar zij zich fulltime inzetten voor hun eigen Dierenvoedselbank. Zij zijn samen verantwoordelijk voor het in zamelen en het verpakken van het voedsel, het onderhouden van contacten met sponsoren en het bijhouden van hun website en facebookpagina. Tevens zijn zij verantwoordelijk voor uitgiftepunt Velp, wat bij hun thuis is.

“In januari 2014 heb ik de Dierenvoedselbank opgericht. Het bleek een groot succes. We zijn nu met 16 vrijwilligers en we hebben zes uitgiftepunten. In Lobith, Huissen, Bemmel, Arnhem, Velp en Rheden”, vertelt Marco. “Alle uitgiftepunten liepen meteen goed, maar in Velp verliep het moeizaam. Het lijkt wel alsof de drempel in Velp hoger ligt, dat men zich meer schaamt. Wat absoluut niet hoeft, want werkelijk iedereen kan financiële problemen krijgen.”

“Mensen staan soms huilend voor de deur. Niet alleen uit schaamte, maar ook uit blijdschap, omdat de Dierenvoedselbank voor hen een goede oplossing is. Wij werken ook samen met onder andere een dierenarts en een trimsalon, waar onze cliënten voor een gereduceerd tarief terecht kunnen.”

Mensen die hulp krijgen van de Voedselbank kunnen via hun hulpverlener ook een beroep doen op de Dierenvoedselbank. “Alle hulpverleners in onze regio zijn op de hoogte van ons bestaan, daardoor bereiken we een hoop mensen”, legt Marco uit. Iedere drie maanden wordt er opnieuw door de hulpverlener gekeken of de mensen nog recht hebben op de Dierenvoedselbank of dat zij het financieel gezien weer zelf aan kunnen.

De aanvraag van de hulpverlener komt bij Marco terecht. Hij probeert daar zo snel mogelijk op te reageren, zodat mensen de week er op al geholpen kunnen worden. Op dit moment worden er dierenvoedselpakketten uitgedeeld aan 89 gezinnen.

“Iedere maandag hebben wij uitgiftedag. Mensen kunnen dan hun dierenvoedselpakket komen ophalen. Overigens kunnen hun dieren hier niet een hele week van eten, maar het is wel een goede aanvulling, net zo als dat bij de ‘gewone’ Voedselbank is.” Sommige cliënten nemen hun hond mee naar het uitgiftepunt. Zij weten al precies dat Marco met een brokje op ze wacht.

Er is voedsel voor alle huisdieren, met een uitzondering op exotische dieren zoals bijvoorbeeld slangen. Een gezin wordt voor maximaal vier huisdieren voorzien van voedsel, met de afspraak dat er gedurende het hulptraject geen nieuwe dieren in huis worden gehaald.

Het meeste voedsel wordt gesponsord door grote dierenspeciaalzaken. “Maar er blijven altijd kosten over”, vertelt Marco. “Denk aan verpakkingsmateriaal en benzine. Ik moet met de auto al het voedsel ophalen en vervolgens verspreiden onder onze uitgiftepunten.” Gelukkig is het nog nooit voorgekomen dat er niet genoeg voedsel verspreid kon worden.

Marco hoopt van de Dierenvoedselbank binnenkort een stichting te maken. Dan kan hij aanspraak maken op subsidies en zijn er aftrekposten voor de belastingdienst. “Het enige nadeel is dat het geld kost om er een stichting van te maken. We kijken nu samen met een adviesbrigade wat de eventuele mogelijkheden zijn. Ik heb goede hoop”, alsdus Marco.

De vrijwilligers van de Dierenvoedselbank doen veel aan promotiewerk. Ze staan regelmatig met een kraampje op bijvoorbeeld jaarmarkten, braderieën en winkelcentra. “Mensen kunnen bij ons verschillende dingen kopen, maar ook voer en geld doneren ”, vertelt Nienke Kaptein, een vrijwilligster van de Dierenvoedselbank.

“Ik heb zelf hondenkoekjes gebakken die mensen kunnen kopen. Mijn hond heeft ze geproefd en vind ze heerlijk!” De opbrengst van alles wat er wordt verkocht, gaat geheel naar de Dierenvoedselbank.

De moeder van Nienke is vrijwilliger bij het Natuurcentrum in Arnhem. Zij nam de organisatie voor dierendag op zich. Nienke heeft haar een handje geholpen en zo kwam zij in contact met Marco. Zij wilde hem graag helpen omdat zij het een zeer goed initiatief vindt. Sindsdien gaat zij regelmatig mee naar verschillende inzamelplekken.

“Het liefst zamelen wij geld in, zodat wij daar zelf dierenvoedsel voor kunnen kopen. Wij weten immers precies wat wij het best kunnen gebruiken”, vertelt Nienke. De meeste vraag is naar (droog) katten- en hondenvoer. De ene keer wordt er veel gedoneerd en de andere keer weinig. “Dan duurt zo’n dag ook meteen langer voor je gevoel. Maar alles voor de dieren”, vult Nienke aan. “Ik weet zelf hoe het is als je niet zoveel geld hebt te besteden, maar gelukkig heb ik de hulp van de Dierenvoedselbank zelf niet nodig.”

Dat is voor een andere vrijwilligster helaas niet het geval, zij is tevens ook cliënt. Ze – om haar privacy te waarborgen wordt er geen naam genoemd – kreeg ruim een jaar geleden financiële problemen. “Ik ben gescheiden. Mijn ex-man liet mij, onze drie kinderen en vijf huisdieren achter met een flinke schuld. Ik moet nu van dertig euro in de maand rondkomen en dat is een hele klus. Ik kwam bij de Voedselbank terecht en aantal maanden later hoorde ik over de Dierenvoedselbank”, vertelt ze.

Een goed baasje bespaart liever op zijn of haar eigen eten, dan op het eten van hun huisdier. Iets waarover de cliënt ook mee kan praten. “Maar gelukkig kan ik het door de Dierenvoedselbank beter redden. Ik vind het zo’n geweldig initiatief, dat ik graag iets terug wilde doen. Daarom ben ik ook vrijwilligster geworden en help ik met het inzamelen van dierenvoedsel.”

“Er zijn veel cliënten die iets terug willen doen”, vult Marco aan. “Daar ben ik natuurlijk heel erg blij mee, want wij kunnen alle hulp gebruiken.” In de toekomst hoopt Marco nog verder uit te breiden zodat hij nog meer mensen en dieren kan helpen. “Daar hebben wij wel opslagruimte voor nodig”, vertelt hij. “Mijn hele schuur staat vol met voedsel en er kan echt niets meer bij.”

Marco is een zeer vriendelijke en behulpzame man. Iemand met een groot hart voor mens en dier. Een Dierenvoedselbank is echt niet overdreven of onnodig, wat de vrijwilligers vaak te horen krijgen. Doordat zij dierenvoedselpakketten verspreiden wordt er gezorgd dat dierenasiels niet extra worden belast.

Daarnaast blijkt ook dat veel baasjes hun huisdier niet eens naar het asiel kunnen brengen, omdat er geen geld is voor het zogenoemde ‘afstandsgeld’ dat zij bij het asiel moeten betalen. Een Dierenvoedselbank zorgt er voor dat (minder) dieren worden gedumpt of verwilderen. Je kunt dus zelfs wel zeggen dat Marco en zijn vrijwilligers ook meteen een maatschappelijk probleem oplossen. En hoe goed is dat!

Kijk voor meer informatie over Dierenvoedselbank Midden Gelderland op de site http://www.voedselbankvoordierenlingewaard.nl Of kijk op de facebookpagina van regio Velp www.facebook.com/pages/Dierenvoedselbank-Velp-eo/339991069491547 .

_______________________________________________________________________________________