Column: Messen op straat

Foto: Sebastiaan Torenhof

COLUMN – Er is momenteel veel te doen rond messen op straat, en hoe steeds jongere kinderen hiermee rondlopen en het idee hebben dat ze zichzelf er meer veiligheid mee geven. Ik kan hierover meepraten, want ik had vroeger hetzelfde idee.

Ik was geen 15 jaar, maar een stuk ouder, toch kreeg ook ik op een gegeven moment het idee dat ik beter met een mes de deur uit kon gaan, voor het geval dat…. Dat bleek een enorme misvatting te zijn, een misvatting waar ik flink op ben teruggekomen. Het incident waardoor ik in de gevangenis ben beland was een samenloop van omstandigheden, depressie, alcohol, wrong-place-wrong-time en het feit dat ik met een mes rondliep.

Maar waarom had ik een mes mee? Zeker omdat ik geen ‘snode plannen had’ zoals door het OM bij mijn zitting werd beweerd.

De reden dat ik die avond op stap was met een mes in mijn tas vind zijn oorsprong een paar maanden eerder, toen ik door nachtelijk Arnhem liep en zonder reden een flinke klap voor mijn hoofd kreeg van een of andere vage gast met teveel drank of drugs in zijn bloed. Dat maakte me erg verdrietig, aanvankelijk, en boos toen ik er later op terugkeek.

Boos omdat ik die gast had laten doorlopen, ik heb niets gezegd of gedaan en gewoon geaccepteerd wat er was gebeurd. Iets dat ik mezelf erg kwalijk nam. Ik nam me voor dat dit me niet meer zou gebeuren, dat ik me nooit meer zo machteloos zou voelen. Niet lang daarna ben ik messen gaan kopen en dragen.

Het idee was dat ik me veiliger zou voelen met een mes, dat ik iets bij me zou hebben waarmee ik mezelf zou kunnen verdedigen, mocht het mis gaan op straat.
En dat heb ik gedaan, mezelf verdedigen, en flink ook. Ik werd lastig gevallen en door de samenloop van omstandigheden, heb ik het mes gebruikt. Ik ben opgepakt en heb daarvoor maanden moeten brommen. Maanden waarin ik veel heb nagedacht over wat er was gebeurd. En ik kwam tot de conclusie dat het mes mij geen veiligheid had gegeven, alleen maar problemen.

Ik weet niet wat er zou zijn gebeurd als ik dat mes niet bij me had, misschien was de situatie slechter afgelopen voor mij, of juist gede-escaleerd. Wie zal het zeggen? Ik had die nacht kunnen eindigen met een groter minderwaardigheidsgevoel, omdat ik weer was lastig gevallen en weer niets had kunnen terugdoen.

Misschien had ik mezelf op een andere manier verdedigd, met mijn handen of woorden, dan had het slechter met mij af kunnen lopen en had ik in het ziekenhuis kunnen belanden. Maar was dat erger geweest? Het antwoord is een volmondige ‘nee’. Alles was beter geweest dan iemand neersteken en daarvoor achter de tralies komen, gevolgd door maanden van angst en verdriet, niet alleen voor mezelf, maar ook voor mijn familie, die moesten leven in de wetenschap dat zoon en broer in de gevangenis zat.

Ik heb in die maanden vaak gedacht dat ik, mocht het ooit weer zo fout gaan, (wat ik niet hoop en verwacht, maar je weet maar nooit) ik mezelf liever zou laten neersteken dan dat ik weer door de hele molen van politie en justitie ga. Dus heeft het mes mij veiligheid gebracht? Absoluut niet. Voelde ik me veiliger toen ik met een mes de deur uit ging? Dat wel. Maar het was een schijnveiligheid, gevoeld door iemand die niet goed voor zichzelf kon opkomen en dacht dat een mes voor hem de oplossing zou zijn.

Maar dat was niet het geval, ik was nog steeds onzeker en een mes kon dat gevoel niet voor mij oplossen. Het enige dat het deed was mij een vals gevoel van veiligheid geven, waardoor een vervelende situatie uitliep in een verschrikkelijke situatie. Die nog veel slechter had kunnen aflopen, bovendien.

In conclusie is er in mijn optiek dus geen reden om met een mes te gaan lopen, het geeft alleen maar meer problemen en lossen er verdomd weinig op, en geloof me, ik weet waar ik het over heb.

Ik zie wel een andere oplossing, misschien ook niet de juiste, maar wel een betere: in Nederland zijn dingen als pepperspray streng verboden, deze vallen onder de Wet Wapens en Munitie en op bezit hiervan staat een maximale straf van vier jaar detentie opleveren. Pepperspray en traangas worden tot Categorie II wapens gerekend, dezelfde categorie als handgranaten en volautomatische wapens.

Maar wat als dit nu eens zou veranderen? Ik vraag me af hoe de nacht van mijn incident was verlopen als ik Pepperspray bij me had gehad, dan had ik mezelf ook kunnen verdedigen zonder iemand voor het leven te tekenen, of het risico te lopen dat deze persoon zelfs zou overlijden. Ik wil niet zeggen dat iedereen dan maar met Pepperspray moet gaan lopen, maar het lijkt mij een beter alternatief dan de trend met steekwapens die we nu zien.

Sebastiaan is ook te volgen op:  Facebook.

https://rheden.nieuws.nl/column/. Het nieuws van rheden.nieuws.nl gemakkelijk volgen? Like dan ook onze Facebookpagina, volg ons op Twitter of LinkedIn en Instagram of krijg gratis onze dagelijkse of wekelijkse nieuwsbrief.

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen