COLUMN – Dit weekend zal het u zeker opgevallen zijn dat 400 jaar geleden één van de grootste schrijvers uit de geschiedenis is overleden: William Shakespeare. Hij hoort thuis in het rijtje grote schrijvers Homerus, Vergilius en Cicero uit de klassieke Oudheid dan heel lang niets, dan komt Shakespeare en weer heel langs niets en dan Harry Mulisch (althans dat vond Mulisch zelf).
Om te illustreren hoe goed en nog steeds leesbaar Shakespeare is een voorbeeld uit Hamlet over eten:
Claudius Zeg, Hamlet, waar is Polonius? Hamlet Aan de maaltijd.
Claudius Aan de maaltijd? Waar? Hamlet Niet waar hij eet, maar waar hij wordt gegeten. Een Rijksdag van slinkse Wormen valt op hem aan. De worm is de keizer van het voedselrijk: wij mesten elk ander schepsel vet omwille van ons eigen vet en we mesten onszelf vet voor de maden.
Een vette koning en een magere bedelaar zijn verwisselbare schotels – twee gangen aan dezelfde dis. Dat is alles.
Claudius Helaas, helaas! Hamlet Iemand kan gaan vissen met een worm die zich tegoed heeft gedaan aan een koning, hij kan een vis eten die zich met die worm heeft gevoed.
Claudius Hoe bedoel je dat? Hamlet Alleen maar dat een koning een hofreis kan maken door de ingewanden van een bedelaar.
Claudius Waar is Polonius? Hamlet In de hemel. Laat iemand maar gaan kijken. Als uw bode hem daar niet aantreft, zoekt u hem dan zelf op die andere plaats. Maar als u hem niet deze maand nog vindt, zal uw neus hem vinden bij de trap naar de galerij.
Het Engelse origineel staat na dit stukje.
De Arnhems Toneelgroep Oostpool bracht vorig jaar Richard III op het podium in een mooie moderne bewerking. Een echte keuken maakte deel uit van het decor en daar werd een diner in de stijl van het Engelse Hof uit de 16de eeuw.
Voorafgaand aan de voorstelling werd de maaltijd daar klaargemaakt en op het toneel konden bezoekers dat eten aan lange tafels die net als de keuken gedekt en met achtergebleven restjes bleven staan tijdens de voorstelling terwijl in de keuken als onderdeel van het toneelspel de gans voor de volgende dag alvast werd geplukt.
Dit past helemaal bij de bijzondere aanpak die “ons” toneelgezelschap kiest.
Sjim Hendrix kunstenaar en chef-kok verzorgde het volgende menu: Druiven, CO2, granita (ja zie column van vorige week), kalfshart(plakjes) en mayo
Snoekbaars met rozebottel, saffraan, amandelmelk en mosterdsla Paard met melasse-whiskey, zuring, rook en natto
Vergaste gans met wilde appel, cyperus longus, kliswortel en Yorkshire pudding met bermboleten en sauce madame
Ingemaakte zomerkoninkjes (aardbeien op rum) met lievevrouwebedstro, rozengeur, wrongel en zure wei
Dat wordt niet makkelijk voor degene die boodschappen moet doen. Het is wel een buitengewoon spannend diner geweest. Zullen we dat nog eens organiseren?
Sjim Hendrix heeft meer originele maaltijden op tafel gezet, bijvoorbeeld in Die Küchen der Armen.
Heel apart en kunstzinnig. Jammer voor wie het gemist hebben. Tijd voor een reprise van Richard III? Toneelgroep Oostpool is veel makkelijker te zien: toneelgroep Oostpool. Ziet u ook een gasfornuis in hun logo?
Rheden eet smakelijk!
King: Now, Hamlet, where’s Polonius?
Hamlet: At supper.
King: At supper? Where?
Hamlet: Not where he eats, but where he is eaten. A certain convocation of politic worms are e’en at him. Your worm is your only emperor for diet. We fat all creatures else to fat us, and we fat ourselves for maggots. Your fat king and your lean beggar is but variable service- two dishes, but to one table. That’s the end.
King: Alas, alas!
Hamlet: A man may fish with the worm that hath eat of a king, and eat of the fish that hath fed of that worm.
King: What dost thou mean by this?
Hamlet: Nothing but to show you how a king may go a progress through the guts of a beggar.
King: Where is Polonius?
Hamlet: In heaven. Send thither to see. If your messenger find him not there, seek him i’ th’ other place yourself. But indeed, if you find him not within this month, you shall nose him as you go up the stair, into the lobby.
