De Buurtfilosoof; Tanden en kiezen

COLUMN - Het is al weer een aantal weken geleden dat mijn vorige column verscheen. De redactie van deze website is inmiddels in alle staten en het was dan ook zeker niet mijn opzet om hen met lege handen achter te laten. Wel voel ik mij een beetje schuldig ten aanzien van al mijn trouwe lezers die ik de afgelopen tijd in de steek heb gelaten; ook zij moeten het zwaar hebben gehad.

Zeker is het niet uitgesloten dat het voortbestaan van rheden.nieuws.nl voor een belangrijk deel afhankelijk is geworden van mijn bijdragen. Of dit werkelijk zo is of dat dit gerekend dient te worden tot het populaire nepnieuws, laat ik graag over aan uw eigen beoordelingsvermogen.

Ik heb onze geliefde burgemeester, mevrouw Petra van Wingerden, laten weten dat ze niet ongerustheid hoeft te zijn betreffende haar populariteit. Deze is uiteraard niet alleen afhankelijk van vermeldingen in een éénvoudige column. Ik heb haar beloofd dat ik haar vriendelijk doch dringend verzoek aan mij om toch vooral weer te gaan schrijven niet openbaar zou maken.

Er waren meerdere redenen om even geen column in te sturen. Ik was gewoon druk met andere zaken, maar het belangrijkste was dat ik mij voortdurend moest inhouden om niet mijn tanden te zetten in datgene wat ons de afgelopen weken geheel in beslag nam, namelijk de aanloop naar de verkiezingen voor de leden der Staten-Generaal op 15 maart.

U zult van mij geen analyse krijgen van de uitslag of aanbevelingen met betrekking tot de komende formatie. Wel had ik heel graag mijn mening gegeven over de wijze waarop de campagne is gevoerd. Het is mooi dat maar liefst vier van de vijf kiesgerechtigden de moeite heeft genomen zijn of haar invloed te laten gelden op hoe ons land de komende tijd zal worden geregeerd. De rest mag van mij dan ook een tijdje zijn of haar mond houden en vooral niet zeuren.

Werkelijk heel opvallend is het feit dat de thema’s en uitlatingen van de grootste kemphanen in de strijd om de meeste zetels, op geen enkele wijze verband hielden met de werkelijke problemen van deze tijd. Normen en waarden behoren nu eenmaal niet tot de verantwoordelijkheid van politici.

Graag had ik mijn visie gegeven op de werkelijk tenenkrommende ideeën die zo nu en dan werden geuit om de kiezer te paaien, maar het leek mij niet verstandig om u als mogelijke kiezer te beïnvloeden met mijn weldoordachte kritieken.

Wie alles goed heeft gevolgd kan niet anders dan tot de conclusie komen dat dit waarschijnlijk als een druppel op de gloeiende plaat was geweest. Het verstand heeft niet de boventoon gevoerd. Wel ging het vooral om de onderbuikgevoelens.

Als kenner van onder andere de oude muziek mag ik u laten weten dat het lied “Wilhelmus” zeker een interessante compositie is met een mogelijk nog interessantere tekst. Toch had ik u willen uitleggen dat het natuurlijk een belachelijk idee is om dit lied door jongeren te laten zingen op school, liefst staand en met de hand op het hart.

Het is ronduit te zot voor verstandige woorden en slechts bedoeld om nationalistische gevoelens aan te wakkeren, maar vooral om domme kiezers te lokken. De geschiedenis leert dat nationalisme nog nooit iets goeds heeft voortgebracht.

Nog gekker is het plan van niet nader te noemen personen om Nederlanders hun tweede paspoort af te nemen. Ik vind dat we de meest populaire Nederlandse vrouw toch op zijn minst een veilig heenkomen moeten garanderen naar haar eigen land na het afschaffen van de monarchie.

Dat de tijden veranderen is iets waar we niet aan ontkomen, maar de wijze waarop tegenwoordig in onze gemeente de kandidaten aan ons worden gepresenteerd is ontluisterend. Met enige weemoed denk ik terug aan de borden waarop vroeger met grote klodders lijm de koppen van de lijsttrekkers werden geplakt, maar kennelijk acht het gemeentebestuur het netter om de affiches van de partijen keurig in het gelid aan de inwoners te presenteren.

Helaas is er nu geen ruimte over voor nog meer interessante observaties die ik u wilde onthouden. In deze laatste alinea heb ik slechts nog de ruimte om u een fijne week te wensen.