INGEZONDEN BRIEF – Mijn opa was boer. Hij had een boerderijtje bij Surhuisterveen in Friesland. Tijdens de crisisjaren (rond 1936) ging hij failliet. Hij redde het niet meer en niemand hielp hem uit zijn problemen. Mijn opa reisde met zijn vrouw en vijf kinderen door Nederland en verhuurde zich als boerenarbeider aan herenboeren.
Zijn gezin hielp mee op het land. Uiteindelijk belandde hij als boerenknecht in de Havikerwaard op landgoed Middachten. Mijn vader werkte met mijn opa mee op de akkers en weilanden, tot zijn huwelijk. Zijn schoonvader vond dat hij een degelijke baan moest hebben. Die vond hij bij de machinefabriek Thomassen in Rheden, waar hij tot aan zijn pensioen in ploegendienst werkte in een binnenruimte.
Zijn hele leven miste hij het werk op het land. Hij miste de buitenlucht, de vogels, de geuren, de zon. Gelukkig had hij een volkstuin en viste hij aan de IJssel. Maar toch.
Mijn leven name een andere wending: Ik werkte vooral in landen in Afrika, Azië en Oost Europa. Daar zag ik oerbossen en kostbaar landbouwgrond opgeofferd worden aan industriële landbouw. Op onafzienbare plantages met soja, rubber- en palmoliebomen werden (en worden) producten geteeld voor industrieën in rijkere landen. De kleine boeren verloren hun land en werden arbeiders bij bedrijven zonder gevoel voor mens en natuur.
Het boerenbedrijf in Nederland veranderde ook: van keuterboertjes met “een reet vol wark” naar op groei en export gerichte industrieën. Naar vervuilende monoculturen, ondersteund door Agri bedrijven en de Rabobank, met maar een doel: meer winst door meer groei en meer subsidie.
Natuurlijk zijn er boeren die anders willen werken: kleinschaliger, duurzamer, regionaler. Zij zijn de afgelopen jaren vermangeld in beleid, regelgeving en onthouding van financiële middelen. Deze boeren verdienen onze steun.
Het boerenprotest van vandaag de dag lijkt soms spontaan, maar is vooral geregisseerd. Het verhaal geromantiseerd: “wij houden van onze 150.000 kippen en onze 8.000 varkens”, “wij verbouwen jullie voedsel, geen boer geen brood” terwijl het graan voor ons brood toch echt bijna allemaal wordt geïmporteerd.
Boeren eigenen zich rechten toe die niemand heeft in Nederland: blokkades, dumping van vuil, asbest, bedreigingen. Ze moeten wel, want worden niet gehoord. Da’s gek want boeren en aanverwante bedrijven zijn in Nederland zo ongeveer de best georganiseerde beroepsgroep op het terrein van lobby en subsidies.
Helpt dit protest onvoldoende dan zijn er de trekkers en omgekeerde vlaggen, die door de overheid met coulance tegemoet worden gedoogd. Zo hangen er op de Zutphensestraatweg tussen Dieren en Spankeren meer dan 50 omgekeerde vlaggen.
De actie werd aangekondigd, de politie regelde het verkeer en het Provincie bestuur gedoogt de actie als een “demonstratieve uiting”, ook al mag het formeel niet. De provincie overtreedt haar eigen regels en biedt daarmee ruimte aan meer uitingen van demonstratieve aard. Zolang het maar is aangekondigd en de politie toeziet op de veiligheid.
Da’s gek: Van een paar dingen blijf je van af, hoe boos je ook bent: je gaat niet tijdens het volkslied de polonaise dansen en de Nederlandse vlag is een symbool van verbinding voor alle Nederlanders. Die hang je niet ondersteboven langs de openbare weg. Ook niet in je tuin of aan de gevel van je huis, trouwens. Onze vlag omdraaien en tot een protestvlag verklaren is niet creatief. Het is vooral een provocatie van iedereen die het goede voorheeft met ons land, dus ook met boeren. Mijn oproep aan de boeren: haal die vlaggen weg. Verzin iets beters.
Ik kan er natuurlijk zelf meer vlaggen bij hangen. Dat is nu toegestaan, begrijp ik. Wel op de juiste manier natuurlijk. Ik kan ook samen met de boeren de vlaggen weer recht hangen en er boerenvlaggen bij hangen.
Ik wacht tot 25 augustus, dat is de verjaardag van mijn, inmiddels overleden vader. Dan hang ik zelf vlaggen aan de lantarenpalen op de Zutphensestraatweg. Groter en op de juiste manier. Ik kom alleen, op de fiets, met een ladder en ik ben niet gewapend.
Ingezonden door: Henk de Jong, Ellecom.
—–
Toevoeging: Deze vlaggen zijn opgehangen door Spankerense boeren, vanaf restaurant de Luchte tot de tunnel. Er hangt aan elke lantarenpaal een omgekeerde vlag. Zij hebben veel positieve reacties ontvangen van de inwoners van Spankeren aldus Hans Nieuwenburg.
Ter info: Tel nr inschrijver is op te vragen bij de redactie. Van Nieuwenburg is op de hoogte gebracht door inschrijver. Mocht er een reactie komen leest u het hier.
Noot van de redactie: Rheden.nieuws.nl geeft bewoners, voor- en tegenstanders, van een probleem/visie de gelegenheid een ingezonden brief te sturen om ruimte- en aandacht te krijgen van een breed publiek. Zij neemt hierbij zelf geen standpunt in.
Het nieuws van rheden.nieuws.nl gemakkelijk volgen? Like dan ook onze Facebookpagina, volg ons op Twitter of LinkedIn en Instagram of krijg gratis onze dagelijkse of wekelijkse nieuwsbrief. Adverteren op rheden.nieuws.nl bel dan: Dolf Verschuren voor de prijzen en mogelijkheden 06 – 4025 3846.
