Verhalen van inwoners Rheden en Rozendaal over hun ervaringen in de coronatijd

Foto: Foter.com

Corona kwam van alle kanten en raakte ons aan alle kanten. De afgelopen drie jaar gaan vast en zeker de geschiedenisboeken in. Hoe ging het met u in coronatijd? Welk moment staat u het meeste bij en wat heeft corona in uw leven (voor altijd) veranderd? De komende weken leest u op rheden.nieuws.nl de verhalen van inwoners van Rheden en Rozendaal.

Deze week: Arthur Ohm (80) uit Velp

‘We mochten de collectezakken niet meer gebruiken’

Arthur is als secretaris en voorzitter nauw betrokken bij de ouderenbonden van Rheden en Rozendaal. Hij is ook diaken in de Grote Kerk in Velp. Juist in de kerk merkte hij wat corona met de onderlinge verstandhoudingen kon doen.

‘Senioren missen vaak al zoveel. Partners zijn weggevallen, vrienden zijn overleden, je bent misschien minder mobiel. Alleen opstaan, alleen eten, alleen naar bed. Dat is nogal wat. Als dan ook nog je uitje wegvalt… Mocht er ooit nog een pandemie komen, dan hoop ik dat de gemeente goed uitzoekt welke activiteiten nog wél door kunnen gaan. Een Chinese lockdown zoals ik dat maar noem, is niet de oplossing.

Als je op leeftijd bent, hecht je meer aan tradities. Een vaste middag dansen, of dammen. Tijdens corona zijn mensen op zichzelf teruggeworpen. Er zijn natuurlijk wel andere manieren om je te vermaken. Maar ja, wandelen is ook niet iedereen gegeven. Zo worden de zwakkeren extra getroffen. Sommige ouderen hadden het al zwaar, en dan is er ook niet meer die vaste middag uit. Andere ouderen durven niet om hulp te vragen. Ik hoop dat we van deze periode hebben geleerd dat we voortaan heel scherp zijn op wat wel kan. Ga alle scenario’s na en maak een beleid waarbij zo min mogelijk verstoring optreedt.

Nu de themamiddagen en alle andere activiteiten binnen de ouderenbonden weer begonnen zijn, staan gasten soms een half uur voor aanvang op de stoep. Iedereen heeft er weer zin in. Die middagen staan in het teken van ontmoeten, van het opdoen van kennis, van positiviteit… Een aantal mensen is nog steeds bang voor corona, merk ik. Daar zal ik niks van zeggen, want ik weet niet hoe de gezondheid van diegene is. Het zorgt er wel voor dat het aantal bezoekers bij onze activiteiten nog lang niet op het oude niveau is. We hebben niet meer alle deelnemers van voor corona terug. Het verenigingsleven heeft echt een knauw gekregen.

Daar moeten we weer in investeren. Mijn vrouw en ik zijn wonder boven wonder niet ziek geworden. We hebben altijd goed op de preventie gelet en alle prikken genomen die ons zijn aangeboden. We gaan niet nonchalant met de maatregelen om, maar we zijn ook niet dogmatisch. Je kunt er deels zelf voor zorgen of je leven tijdens lastige momenten dragelijk blijft. Je eigen instelling bepaalt veel. Het helpt enorm als je hulp durft te vragen en makkelijk contact legt. Maar vrijwel iedereen liep tegen iets aan tijdens corona.

Ik ben diaken in de Grote Kerk in Velp. Wat ik lastig vond, was het besluit van de Kerkenraad om de collectezakken niet meer te gebruiken. Voor mij betekenen die zakken meer dan iets waar je geld in kunt doen. Het is een zak die letterlijk van hand tot hand gaat. Een collectezak heeft voor mij symbolische waarde, alsof je met elkaar een vangnet creëert. De Kerkenraad besloot dat er open mandjes moesten komen waar mensen hun collectegeld in konden leggen. Ik vond dat niks.

Natuurlijk moet je de regels volgen, maar je moet ook praktisch blijven. Naast dat ik de waarde van de collectezak miste, vond ik die open mandjes om heel veel redenen niet handig. Ik stelde voor om de zakken aan een lange stok te hangen. Ik kon dan de stok vasthouden en langs alle rijen lopen. Maar dat wilde de Kerkenraad niet. Ik heb toen zelfs de collectezakken mee naar huis genomen, de houten handvatten met het handje geschuurd en ze daarna drie keer in de lak gezet.

Trots droeg ik ze een week later de kerk in. Dit onderwerp heeft voor aardig wat onrust gezorgd in de kerk. Ik had niet verwacht dat die onrust er zou komen. Na een paar maanden was het weer pais en vree, maar deze vervelende situatie tekent voor mij corona. We kwamen weer bij elkaar door eerlijk uit te spreken waarom we er zo over dachten. Wij waren gefocust op de collectezakken. De voorzitter van de Kerkenraad wist door zijn achtergrond veel over epidemieën en de verspreiding van virussen… Ik vond dat de Kerkenraad op een overdreven manier de regels toepaste, maar daar ben ik van teruggekomen.

We hebben geleerd van elkaar. Waar ik ontzettend blij mee ben: we kunnen met Kerst weer de Kersttassen uitdelen. Dat kon in 2020 niet. In 2021 mochten mensen met twee tegelijk in onze kerk binnenkomen. En in 2022 kan het weer ‘gewoon’. Mensen met een minimaal inkomen halen bij ons een goed gevulde tas voor zo feestelijk mogelijke Kerstdagen. Dat is belangrijk. Ik ben zó blij dat we dat weer kunnen doen. Ik denk dat corona al met al een veel grotere impact gehad heeft op het sociale en maatschappelijke leven dan we kunnen vermoeden. Dat geldt ook voor het verenigingsleven. Zelfs nu nog zijn veel organisaties en verenigingen niet hersteld van de “lockdown-effecten”.’

De verhalen zijn opgetekend door schrijfster Maaike Kuyvenhoven. Mag zij u ook interviewen? Neem dan contact op via [email protected].

Lees ook:

Het nieuws van rheden.nieuws.nl gemakkelijk volgen? Like dan ook onze Facebookpagina, volg ons op Twitter of LinkedIn en Instagram of krijg gratis onze dagelijkse of wekelijkse nieuwsbriefAdverteren op rheden.nieuws.nl bel dan: Dolf Verschuren voor de prijzen en mogelijkheden 06 – 4025 3846.

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen