Column De BuurtFilosoof; Onderwerpen

Soms dringen potentiële woorden voor een column zich aan mij op als een vloedgolf en vechten ideeën met elkaar om de meeste aandacht. Zo nu en dan staat er een bericht op rheden.nieuws.nl dat zich aandient als onvermijdelijke katalysator in het schrijfproces en zelfs kan een onbetekenend zinnetje een stroom van gedachten op gang brengen.

Het schrijven van een column is dan een leuke en vanzelfsprekende aangelegenheid.

Het kan iets met de tijd van het jaar te maken hebben, maar het kan ook liggen aan de ligging van de gemeente Rheden. Mogelijk komt het door mijn eigen bekrompenheid of beperkte verstandelijke vermogens dat het nieuws van de afgelopen week niet als vanzelfsprekend aanleiding gaf voor een column die qua vorm, maar ook inhoudelijk het niveau bereikt dat u van mij bent gewend.

Het is geen wereldnieuws en daarom lezen we er makkelijk overheen: “Seniorensoos Inloophuis Dieren naar donderdagmiddag/ Gewoon binnenlopen voor een kop koffie en een praatje kan natuurlijk ook”. Zeker als u niet tot de “doelgroep” behoort is het logisch dat u het achterliggende nieuws niet leest en zonder toegenomen inzicht snel weer over gaat tot de orde van de dag.

Behoort u echter tot het uitstervend gilde van mensen dat zo nu en dan de moeite neemt de eigen hersentjes te laten werken, dan blijft u toch met de nodige vragen zitten. Waarom is iemand die 54 jaar oud is niet welkom in de soos? Waarom hebben senioren kennelijk het verstandelijk vermogen van een kleuter omdat ze in de soos mogen gaan “Kleuren voor Volwassenen? Het toppunt is wel de mededeling dat potentiële bezoekers zelf niets hoeven mee te nemen.

Wordt het niet eens tijd dat we ouderen weer serieus gaan nemen en ons voordeel doen met hun kennis en ervaring? Vanaf 50 jaar kom je niet meer aan de bak en mag je dus gaan kleuren. Ik heb een beter plan. Nederland is behoorlijk de weg kwijt en ik stel voor dat we vanaf heden geen referenda en verkiezingen meer houden. Dit klinkt erg ondemocratisch, maar het is wel verstandig.

Nu wil en moet iedereen overal over meepraten en meebeslissen terwijl velen er de ballen verstand van hebben. Beter is het om de 73-jarige Maarten van Rossem tot Minister President te benoemen van een zakenkabinet, waarbij hij onder andere Ionica Smeets het ministerie van Financiën voor haar rekening laat nemen. Zij is nog jong, maar het doet hier volstrekt niet ter zake.

Kijken we nog even naar de column “Van het verleden naar het heden”, al weer de vierde van een veelbelovend columnist, dan kunnen we constateren dat de schrijver het ondertussen aardig door heeft. Het patroon is dat we door onwetendheid en gedachteloosheid de werkelijkheid verknipt ervaren.

De Posbank is niet echt De Posbank en het Torentje van Jut blijkt niet het Torentje van Jut te zijn. Hoe leerzaam wil je het hebben.

Een textiel-Super spant echter deze week de kroon. Hoe het mogelijk is dat de redactie van een uitermate gerespecteerde nieuwswebsite zich zo laat gebruiken als doorgeefluik van de commercie is mij werkelijk een doorn in het oog. Het betreft hier een ernstige waarschuwing voor drie producten, maar een algehele waarschuwing tegen dit soort ondernemers zou meer gepast zijn.

“De string bevat een te hoog gehalte verboden verfstoffen.” Ik moet toegeven dat zelfs ik het niet direct door had; welk gehalte verboden verfstoffen is dan niet te hoog?

Ze doen zich over het algemeen heel aardig voor, maar het is hun slechts te doen om één ding: ons op geraffineerde wijze afhandig maken van geld. Dit klinkt schokkend, maar als een ondernemer het aandurft om daags na kerst ons met een 50% kortingsactie alsnog voor € 12,50 een glazen pot met bloembol en kunststof frutseltjes probeert aan te smeren, dan heb ik zo mijn bedenkingen.

Geloof niet te gauw wat een ander zegt. In hoeverre dit ook geldt voor de woorden van een columnist laat ik graag over aan uw eigen beoordelingsvermogen. Het kan namelijk helemaal geen kwaad indien wij ons eens vaker zouden onderwerpen aan echt belangrijke onderwerpen.