COLUMN - Doordat de pepernoten, taaitaai-poppen en chocoladeletters in de zomer al in de winkel lagen, zou je bijna vergeten dat de Sinterklaasperiode nu pas echt van start gaat. Vanavond (9 nov.), om 18:00 uur trappen we af met het Sinterklaasjournaal op NPO3.
Er zijn geruchten over hoe zij dit jaar inspelen op de ‘zwarte
pieten discussie’, maar de makers van het programma hebben aangekondigd dat we daar na een paar afleveringen pas echt achter komen.
En dat brengt mij meteen mij het volgende. Mijn collega columnist, de buurtfilosoof, gaf in zijn laatste
column al aan dat er nog altijd veel te zeggen is over de hele zwarte pieten discussie, maar dat hij zich er niet in gaat mengen. En dat ga ik ook niet doen.
Waarom ik het dan toch benoem? Dat zal ik even uitleggen. Ik wil mij niet mengen in deze, al veel te lang durende, discussie. Dat is niet omdat ik er geen mening over heb, maar omdat ik de hele discussie zat ben. Ik wil er wel iets heel anders over vertellen en dat is waarom ik het toch even moest benoemen.
‘Verander wat je niet kunt accepteren, maar accepteer wat je niet kunt veranderen’. Een spreuk die ik in dit verhaal belangrijk vind. Dat er mensen zijn die het niet eens zijn met het
Sinterklaasfeest is duidelijk. En dat er mensen zijn die het niet eens zijn met de mensen die het er niet mee eens zijn, is ook duidelijk.
Daardoor werd er opnieuw gekeken naar het Sinterklaasfeest en zijn er veranderingen doorgevoerd. Nu het een en ander veranderd en/of aangepast is, vind ik dat het klaar moet zijn. Of je het er nou mee eens bent of niet; ‘accepteer wat je niet kunt veranderen’.
Alleen op deze manier kunnen we er voor zorgen dat het Sinterklaasfeest een feest blijft. Een feest voor de
kinderen, laten we dat vooral niet vergeten. Kinderen zijn naast goed gelovig ook heel flexibel. Laten wij dat als volwassenen nou toch ook zijn.
En laten we kijken naar die prachtige stralende koppies wanneer de Sint ons land binnen komt. Naar de twinkeling in hun ogen wanneer er iets in hun schoen zit en naar de spanning in hun lijfjes wanneer de Sint (of buurvrouw) op 5 december heeft aangebeld en er een zak vol cadeautjes bij de deur staat. Dáár moet het om gaan. Zullen we ons daar alsjeblieft met z’n allen voor inzetten?
Veranderingen of niet, gewenst of ongewenst, ik accepteer wat ik niet meer kan veranderen. En ik ga mijn uiterste best doen om opnieuw de charme van dit geweldige (kinder)feest te kunnen zien.
Vanavond om 18:00 het Sinterklaasjournaal, zaterdag de aankomst op televisie en dit zelfde weekend en die er na, de aankomst in de verschillende plaatsen van onze gemeente. Ik kan niet wachten!