Column De Buurtfilosoof: Wordt vervolgd

Er zijn van die dingen die je niet verwacht, maar waarvan je achteraf kunt zeggen dat de signalen toch duidelijk genoeg waren. Twee weken geleden schreef ik een verhaal met de titel “Doorgaan” en nog geen week later dacht mijn computer: “Ik heb lang genoeg mijn best gedaan en bovendien kost het mij wel erg veel capaciteit om alle gedachten van een buurtfilosoof te verwerken en op een verantwoorde wijze op te slaan.”

Zo gezegd zo gedaan. Heerlijk zo’n weekje zonder Facebook en al die e-mails kunnen ook wel even wachten.

Gelukkig is er dan een mannetje die er verstand van heeft en die er niet alleen voor zorgt dat ik weer mijn vertrouwde plaats kan innemen tussen de andere columnisten op rheden.nieuws.nl, maar die ook nog in staat blijkt om al mijn eerdere hersenspinsels te redden voor het nageslacht.

Nog niet zo lang geleden heb ik u het een en ander verteld over de voordelen van het controleren van onze onderbuikgevoelens betreffende zaken waarop we toch geen invloed kunnen uitoefenen. Terwijl ik bij mij zelf een vaag gevoel van teleurstelling meende waar te nemen toen ik niet in de gelegenheid was om mijn boeiende gedachten betreffende onze beleving van het weer op te schrijven, wisten mijn lezers zich toch stoïcijns te gedragen.

Het blijkt dus dat mijn columns goed worden gelezen en dat men kennelijk goed begrijpt waar het om gaat en wat belangrijk is. Niemand van mijn grote schare lezers heeft gereageerd op het feit dat er geen vertrouwde column verscheen. De teleurstelling moet ongetwijfeld groot zijn geweest, maar men blijkt er dus prima mee om te kunnen gaan.

Mijn bespiegelingen betreffende het weer en de wijze hoe wij daar mee om gaan, zouden zeker een boeiende aanvulling zijn geweest op het zonnige verhaal van Lous. Ik kan u echter geruststellen; wat in het vat zit verzuurt niet en wie wat bewaart die heeft wat.

Over het weer kan natuurlijk altijd wel iets boeiends worden geschreven, zeker omdat het gaat over een onderwerp waarop we geen enkele invloed hebben, maar waarover we maar al te graag praten.

Dankzij de toverkracht van de zon heeft Lous maar liefst een hele middag zonder telefoon doorgebracht. Ze komt tot de ontdekking dat ze daardoor meer in het “hier en nu” leeft en dat er veel meer rust in het “bovenkamertje” heerst. Dit is op zijn minst gezegd indrukwekkend en nu kunt u zich misschien een voorstelling maken van wat er gebeurd met iemand die een week lang leeft zonder e-mail en Facebook. Toch is dit allemaal nog niets vergeleken bij een week zonder Rhedens nieuws.

Toen ik uiteindelijk weer verbinding kreeg met de wereld, ging ik natuurlijk allereerst snel een kijkje nemen op onze vertrouwde gemeentelijke nieuwswebsite. Alles leek normaal en dat betekent ook dat onze wethouders er weer behoorlijk druk mee zijn. Nicole Olland bezocht een kamp en trakteerde na een korte toespraak alle kinderen op een ijsje.

Ook Tjebbe Vughts deed niet voor haar onder en wist zich in een ander kamp als vervanger van Petra van Wingerden bijzonder populair te gedragen. Zoals u weet is onze burgemeester momenteel in nog weer ander kamp aan het voorlezen. We lezen in het verslag dat Tjebbe niet te beroerd is om de handen uit de mouwen te steken, dit ondanks het feit dat hij strak in het pak zat. Die bril staat hem trouwens niet verkeerd.

Toevallig kwam ik vandaag Constans Pos tegen. Hij liep in korte broek tussen het winkelend publiek en hij was klaarblijkelijk niet in functie. Toch meende ik te moeten informeren naar hoe hij het had gehad op Groenland, maar zoals van een goed politicus verwacht kan worden wist hij handig te doen alsof hij van niets wist. Dat er, naar nu blijkt, op Groenland “oerleven” is ontdekt, zal hier dus wel niets mee te maken hebben.

Het is mij niet bekend wanneer onze burgemeester weer begint, maar ik hoop toch wel dat ze in de gelegenheid zal zijn mijn column van volgende week te lezen. Ik heb namelijk een leuke verassing voor haar.